Uzaklık Vektörü Yönlendirme

Uzaklık Vektörü Yönlendirme

1. RIP YÖNLENDĠRME 1.1. Uzaklık Vektörü Yönlendirme Her yönlendirici (dâhilî ağı büyüdükçe) iletilerin ağlar üzerinden yönlendirilmesini ve doğru hedefe ulaĢmasını sağlamak için bir yönlendirme tablosu tutmaktadır. Yönlendiriciler; bu yönlendirme tablosundan hangi rotayı veya yolu kullanacağını belirleyerek uzak ağlara ulaĢmak için gerekli olan yol bilgisine de bu yönlendirme tabloları sayesinde ulaĢabilir. Rotalar hakkındaki bu bilgiler yönlendiricilere bir ağ yöneticisi tarafından statik olarak tanımlanabileceği gibi bir yönlendirme protokolü aracılığı ile de dinamik olarak atanabilir. Dinamik rotalar yönlendirme protokolleri tarafından otomatik olarak oluĢturulur ve korunur. Bu dinamik yönlendirme protokolleri, uzaklık vektörü protokolleri ve bağ durumu protokolleri olmak üzere iki ana kategoride sınıflandırılır. Uzaklık vektörü protokolünü çalıĢtıran bir yönlendirici, bir hedefe giden yolun tümünü bilemez sadece uzak ağa olan uzaklığı ve yönü ya da vektörü bilir. Bu bilgiler, doğrudan bağlı komĢulardan gelir. Yönlendiriciler, doğrudan bağlı komĢularla ağ bilgilerini paylaĢır. Daha sonra, kurumdaki tüm yönlendiriciler bilgileri öğrenene kadar bu bilgileri komĢu yönlendiricilerine tanıtır. Bir ağın topolojisinin yeniden yapılandırılmasıyla veya herhangi bir arıza nedeni ile oluĢacak değiĢikliklerin yönlendiriciler tarafından bilinerek yönlendirme tablolarının güncellenmesi gerekir. Aksi takdirde iletilerin doğru hedefe ulaĢması konusunda sıkıntılar çıkabilir. Uzaklık vektörü yönlendirme algoritması, yönlendirme tablosunun kopyalarını düzenli aralıklarla komĢu yönlendiricilere yayın veya çoklu yayınlarla aktarır. Yönlendiriciler arasındaki bu düzenli güncellemeler sayesinde topoloji değiĢiklikleri iletilir. ARAġTIRMA ÖĞRENME FAALĠYETĠ–1 AMAÇ 6 Uzaklık vektörü algoritması, diğer yönlendiricilerden aldığı rota bilgilerini iki temel ölçüte dayalı olarak değerlendirir:  Uzaklık: Ağın yönlendiriciye olan mesafesidir.  Vektör: Paketin ağa ulaĢması için gönderileceği yön, rotada adı belirtilen ağa giden yol üzerindeki bir sonraki sekmenin adresidir. Tüm yönlendirme protokollerinde olduğu gibi uzaklık vektörü protokolleri de en iyi rotayı belirlemek için bir ölçev kullanır. Eğer bir yönlendirici bir hedefe giden birden fazla rota öğrenirse sayısal olarak en düĢük ölçev değerine sahip rotayı hesaplar ve tanıtır. Uzaklık vektörü protokolleri, bir yönlendiriciden bir ağ uzaklığına göre en iyi rotayı Tablo 1.1‟deki unsurlara bağlı olarak hesaplar. Sekme sayısı Bant geniĢliği Güvenilirlik Yönetim maliyeti Ġletim hızı Gecikme olasılığı Tablo 1.1: Yönlendiricilerde en uygun rota belirleme seçenekleri Örnek Hedef Ethernet ağlarına giden gecikmeye göre en iyi yolu seçme iĢini bir örnekle aĢağıdaki topoloji üzerinden açıklayacak olursak; ġekil 1.1: Bir anlık gecikme değerleri verilmiĢ topoloji örneği 7 Çözüm Burada gecikme değerlerine göre en iyi yol hesabı yapılmıĢtır. Router 2 için bakacak olursak; R2„den R4„e ulaĢmak için iki farklı çıkıĢ kullanılabilir. S0 için rota: R2 R5 R4 (3+5) S1 için rota: R2 R3 R4 (2+3) Bu durumda en iyi yol değeri 5 olarak S1 çıkıĢı alınır. R3 yönlendiricisinde herhangi bir arıza nedeni ile iletim durursa bu durumda en iyi yol 8 olarak S0 çıkıĢı alınacaktır. R2 yönlendiricisi kendi yönlendirme tablosunda R3 mesafesini ∞ (sonsuz) olarak değiĢtirip bu durumu komĢu yönlendiricilere bildirecektir. Her yönlendirici yeni yönlendirme tablolarını komĢu yönlendiricilere bildirerek güncelleyecektir. Router 0 için; Hedef R0 R1 R2 R3 R4 R5 R6 Mesafe 0 7 6 5 1 5 8 Router 1 için; Hedef R0 R1 R2 R3 R4 R5 R6 Mesafe 8 0 4 3 6 7 10 Router 2 için; Hedef R0 R1 R2 R3 R4 R5 R6 Mesafe 7 4 0 2 5 3 6 Router 3 için; Hedef R0 R1 R2 R3 R4 R5 R6 Mesafe 5 2 1 0 3 4 7 Router 4 için; Hedef R0 R1 R2 R3 R4 R5 R6 Mesafe 2 6 5 4 0 4 7 Router 5 için; Hedef R0 R1 R2 R3 R4 R5 R6 Mesafe 7 6 2 4 5 0 3 Router 6 için; Hedef R0 R1 R2 R3 R4 R5 R6 Mesafe 8 7 3 5 6 1 0 Tablo1.2: Yönlendiriciler için hedef ve mesafe değerleri 8 1.2. RIP Yönlendirme Bilgisi Protokolü (RIP), bir yönlendirme matrisi olarak sekme sayısını kullanan ve bir RFC‟de (1988 RFC1058) standartlaĢtırılan ilk IP uzaklık vektörü yönlendirme standardıdır. Daha sonra geliĢtirilen RIPv2 ve IPv6 versiyonu RIPng‟den ayırt edilmesi için RIP‟nin ilk versiyonu artık RIPv1 olarak adlandırılmaktadır. Kullanımı basit ve anlaĢılırdır. Varsayılan durumda RIPv1, her 30 saniyede bir etkin arayüzlerin hepsine yönlendirme güncellemelerini yayımlar. En iyi yol seçimini yaparken tek kriter olarak hop count (atlanan yönlendirici sayısı) değerine bakar. RIP‟te en fazla izin verilen hop count değeri 15‟tir.Yani hop count değeri 16 olan ağlar eriĢilemez (Unreachable) olarak değerlendirilir. RIP‟in üç versiyonu vardır:  RIP version 1: Sadece classful (sınıflı) yönlendirmeyi kullanır. Güncellemeler esnasında subnet mask bilgisi göndermez. Yani bu versiyonda ağdaki tüm cihazlar aynı subnet mask‟ı kullanmak zorundadır. En önemli güvenlik açıklarından biri de bu versiyonda authentication yani kimlik denetimi desteği yoktur. Broadcast yayın yapar.  RIP version 2: Classless (sınıfsız) yönlendirme olarak adlandırılır ve güncellemeler esnasında subnet mask bilgisi gönderir. Broadcast yerine Multicast (çoklu yayın) yapar.  RIPng: (RFC 2080). Bu versiyonla birlikte IPv6 desteklenir. RIP üç farklı sayaç (timer) kullanarak performansını ayarlar. Bu sayaçlar Ģunlardır;  Route Update Timer: Bir yönlendiricinin komsularına, yönlendirme tablosunun tümünü göndermesi için beklediği zaman aralığı. Tipik olarak 30 sn.dir.  Route Invalid Timer: Bir yönlendirmenin, yönlendirme tablosunda geçersiz olarak kabul edilmesi için geçmesi gereken zaman aralığı. 90 sn.lik bu zaman aralığında yönlendirme tablosundaki bir yönlendirme kaydıyla alakalı bir güncelleme olmazsa o kayıt geçersiz olarak iĢaretlenir. Ardından komsu yönlendiricilere bu yönlendirmenin geçersiz olduğu bildirilir.  Route Flush Timer: Bir yönlendirmenin geçersiz olması ve yönlendirme tablosundan kaldırılması için gereken zaman aralığıdır (240 sn.). 1.2.1. RIP Yönlendirme RIPv1, sınıflı (classful) bir yönlendirme protokolüdür. Alt ağları otomatik olarak sınıflı sınıra özetler ve güncellemede alt ağ maskesi (Subnet) bilgilerini göndermez. Bu yüzden RIPv1, VLSM ve CIDR‟yi desteklemez. RIPv1 ile yapılandırılan bir yönlendirici, yerel bir arayüz üzerinde yapılandırılan alt ağ maskesini kullanılır veya adres sınıfına göre 9 varsayılan alt ağ maskesini uygular. Bu kısıtlama yüzünden, doğru yönlendirme meydana geldiğinde RIPv1‟in tanıttığı ağların alt ağları aynı olmalıdır. Sessiz RIP ana bilgisayarı (yönlendirici olmayan), alınan RIP bildirilerini iĢler. Ancak RIP bildirileri yapmaz. ĠĢlenen RIP bildirileri, ana bilgisayara iliĢkin yönlendirme tablosunu oluĢturmada kullanılır. Sessiz RIP ana bilgisayarlarını, varsayılan bir ağ geçidi ile yapılandırmanız gerekmez. Sessiz RIP, UNIX ortamlarında yaygın olarak kullanılır. Ağ üzerinde sessiz RIP ana bilgisayarları varsa bunların hangi RIP sürümünü destekleyeceklerini belirlemeniz gerekir. Sessiz RIP ana bilgisayarları, yalnızca RIP v1‟i destekliyorsa bu ana bilgisayar ile ilgili ağda RIP v1 kullanmanız gerekir. RIPv2 ile RIPv1‟in birçok ortak özelliği vardır. Bu özellikler Ģunlardır:  Sekme sayısı ölçevi  Maksimum 15 sekme; bir yolda maksimum atlama sayısı 15‟tir . Bir yönlendirici, yeni veya değiĢmiĢ bir giriĢ içeren gönderim güncellemesi aldığında metrik değer, yol üzerinde bir atlama olarak kendi hesabına 1 artırılır. Eğer bu, metriğin 15 üzerinde artırılmasına yol açıyorsa bu durumda sonsuzluk gibi düĢünülür ve ağ adresi ulaĢılamaz olarak kabul edilir.  TTL 16 sekmeye eĢittir  Varsayılan 30 saniyelik güncelleme aralığı  Döngülerden kaçınmak için rota zehirleme, sekme zehirleme, ayrık evren ve bekleme durumları  UDP bağlantı noktası 520 kullanılarak gerçekleĢtirilen güncellemeler  Yönetimsel uzaklık 120  Kimlik doğrulama olmaksızın ileti baĢlığının 25 rotaya kadar içermesi RIPv2‟nin RIPv1‟e göre birçok artısı bulunmaktadır. Bu artılar Ģunlardır:  Ġlave yönlendirme paketi bilgisi taĢıyabilme  DeğiĢik uzunlukta alt maskeleme desteğine sahiptir.  RIPv2 tablo güncellemelerinin güvenliği için yetkilendirme mekanizmasına sahiptir. Bu kimlik doğrulama mekanizması, yönlendirme tablosunun içeriğini, parola veya kimlik doğrulama verilerine sahip olmayan yönlendiricilerden gizler.  RIP‟nin her iki versiyonu da güncellemelerinde dâhil olan tüm arayüzlere yönlendirme tablosunun tamamını gönderir. RIP v1, bu güncellemeleri, bir ağ üzerindeki Ethernet gibi tüm cihazların verileri iĢlemesini gerektiren 255.255.255.255 adresine yayımlar. RIP v2 ise güncellemelerini 224.0.0.9‟a çoklu yayımlar. Çoklu yayımlar, yayımlara göre daha az bant geniĢliği kullanır. RIPv2 için yapılandırılmamıĢ cihazlar, Veri Bağı (Data Link Layer) Katmanında çoklu yayınları atar. 10  RIPv2, VLSM ve CIDR‟yi destekleyen bir sınıfsız yönlendirme protokolüdür. v2 güncellemelerine, süreksiz ağların kullanımına imkân veren bir alt ağ maskesi alanı eklenir.  RIPv2, aynı zamanda rotaların otomatik özetlenmesi özelliğini kapatma becerisine de sahiptir. ġekil 1.2„deki örnek üzerinden açıklayalım. Bütün yönlendiricilerin RIP ile yapılandırıldığını varsayalım. Yönlendirme iĢlemi baĢladığında RIP ile yapılandırılan her arayüz bir istek mesajı gönderecektir. Ġstek mesajına göre tüm RIP komĢularının yönlendirme tablolarının tamamı gönderilecektir. RIP etkin komĢular, bilinen ağ giriĢlerini içeren bir yanıt mesajı gönderir. ġekil 1.2: RIP ile yapılandırılmıĢ topoloji Ağ Arayüz Sekme 192.168.1.0 Fa 0/0 0 192.168.2.0 Se 0/0/1 0 192.168.3.0 Se 0/0/1 1 192.168.4.0 Se 0/0/1 1 Tablo 1.3: Ankara yönlendiricisi için yanıt mesajı sonrası arayüz ve sekme değerleri 11 Alıcı yönlendirici, aĢağıdaki kriterlere göre her bir rota giriĢini değerlendirir:  Eğer bir rota giriĢi yeniyse alıcı yönlendirici bu rotayı yönlendirme tablosuna kurar.  Eğer rota tablodaysa ve giriĢ farklı bir kaynaktan geliyorsa eğer yeni giriĢ daha iyi bir sekme sayısına sahipse yönlendirme tablosu mevcut giriĢi değiĢtirir.  Eğer rota tablodaysa ve giriĢ aynı kaynaktan geliyorsa ölçev daha iyi olmasa da mevcut giriĢ değiĢtirilir. Daha sonra baĢlangıç yönlendiricisi, RIP etkin arayüzlerin tümüne, kendi yönlendirme tablosunu içeren bir tetiklenmiĢ güncelleme gönderir. Varsayılan durumda RIPv2 sadece versiyon 2 güncellemelerini gönderir ve alır. Eğer bir ağın her iki RIP versiyonunu da kullanması gerekirse, ağ yöneticisi hem versiyon 1 hem de versiyon 2‟yi göndermek ve almak üzere RIPv2‟yi yapılandırır. Varsayılan durumda RIPv1 versiyon 1 güncellemelerini gönderir ama hem versiyon 1 hem de versiyon 2‟yi alır. Bir arayüzün global yapılandırmasını özelleĢtirmek için aĢağıdaki arayüz yapılandırma komutlarını kullanın: IP RIP send version <1 | 2 | 1 2> IP RIP receive version <1 | 2 | 1 2> 1.2.2. RIP Yapılandırması Bir topolojide RIP yapılandırmasından önce yapmamız gereken Ģey yönlendirmeye katılan bütün cihazlardaki arayüzlerin IP adreslerini ve ağ maskelerini tanımlamaktır. Yönlendiriciler arası bağlantının sağlanabilmesi için clocking sinyalini sağlayan DCE bağlantılarının tanımlanması gerekir. Temel konfigürasyonların tamamlanmasından sonra RIP için gerekli ayarlamalara geçilebilir. RIP‟ı yönlendirici üzerinde çalıĢtırmak için global konfigürasyon (config) moduna geçmeliyiz. Temel RIP yapılandırması için yapmamız gereken toplamda 3 komut vardır.  Yönlendirme Protokolünü etkinleĢtirme Router (config)#router rip  Sürümü belirtme: Sürüm belirtilmediği takdirde version 1 olarak alınır. Router (config-router)#version [1-2]  RIP tarafından tanıtılması gereken doğrudan bağlı her bir ağı tanımlama Router (config-router)#network [ağ adresi] 12 Örnek Tablo 1.4‟te verilen bilgilere göre ġekil 1.3„teki konfigürasyonu Ağ simülasyon programında çizerek temel yapılandırmaları girelim ve RIP yapılandırmasını ayarlayalım. Arayüzler Kayseri Istanbul Fa 0/0 192.168.1.1/24 192.168.3.1/24 Se 0/0/0 192.168.2.1/24 (DCE) - Se 0/0/1 - 192.168.2.2/24 (DTE) PC1 - 192.168.3.2 PC2 192.168.1.3 - PC3 192.168.1.2 - Tablo 1.4: Ağ arayüz bilgileri ġekil 1.3: RIP ile yapılandırılmıĢ topoloji Çözüm Kayseri yönlendiricisi için temel konfigürasyonlar Router>enable Router#configure terminal Router(config)#hostname Kayseri Kayseri(config)#interface fa 0/0 Kayseri(config-if)#ip address 192.168.1.1 255.255.255.0 Kayseri(config-if)#no shutdown Kayseri(config-if)#interface se 0/0/0 Kayseri(config-if)#ip address 192.168.2.1 255.255.255.0 Kayseri(config-if)#clock rate 72000 Kayseri(config-if)#no shutdown Istanbul yönlendiricisi için temel konfigürasyonlar Router>enable Router#configure terminal 13 Router(config)#hostname Istanbul Istanbul(config)#interface fa 0/0 Istanbul(config-if)#ip address 192.168.3.1 255.255.255.0 Istanbul(config-if)#no shutdown Istanbul(config-if)#interface se 0/0/1 Istanbul(config-if)#ip address 192.168.2.2 255.255.255.0 Istanbul(config-if)#no shutdown Temel konfigürasyonlar yapıldıktan sonra PC2 den PC1„e ping atacak olursak paketin iletilmediğini göreceğiz. Çünkü PC2‟nin bağlı olduğu Kayseri yönlendiricisi hedef ağa (192.168.1.0) nasıl ulaĢacağını bilmiyordur yani yönlendirme tablosunda rota yoktur. Resim 1.1 : PC2‟den PC1‟e gönderilen baĢarısız ping paketi Ġletimin gerçekleĢmesi için yönlendiricileri bir yönlendirme protokolü ile haberleĢtirmeliyiz. Böylece hem Kayseri yönlendiricisi 192.168.3.0/24 ağına nasıl ulaĢacağını öğrenir hem de Istanbul yönlendiricisi 192.168.1.0/24 ağına nasıl ulaĢacağını öğrenebilecektir. Biz burada RIP ile yapacağız. Kayseri yönlendiricisi için RIP konfigürasyonu Kayseri(config)#router rip Kayseri(config-router)#network 192.168.1.0 Kayseri(config-router)#network 192.168.2.0 Istanbul yönlendiricisi için RIP konfigürasyonu Istanbul(config)#router rip Istanbul(config-router)#network 192.168.2.0 Istanbul(config-router)#network 192.168.3.0 Kayseri ve Istanbul yönlendiricileri için RIP„i version 2„ye göre yapılandırmak istiyorsak eğer her iki yönlendirici içinde Ģu komut girilmelidir: 14 Router(config-router)#version 2 RIP konfigürasyonu yapıldıktan sonra yönlendiriciler birbirleri üzerinde tanımlı ağları tanıyacağı için PC2 den PC1„e ping attığımızda paketin iletildiğini göreceğiz. Resim 1.2 : PC2‟den PC1‟e gönderilen baĢarılı ping paketi  RIP doğrulama  Show ip route komutu: Bütün bu ayarlamalardan sonra komĢu RIP„lerden alınan yolları doğrulamak için kullanılan komuttur. o Routing Tablosundaki R iĢareti RIP bilgisini gösterir. o [120 / 1] bilgisi, AD / Hop Count (metric, ölçev) o 10.0.0.1 bilginin alındığı Remote Router adresini o Serial 0/0 lokal arayüzü gösterir. Resim 1.3 : Kayseri yönlendiricisi için “Show ip route” komutu 15 Resim 1.4: Ġstanbul yönlendiricisi için “Show ip route” komutu  Show ip protocols komutu: Yönlendirici üzerinde IP trafiğini hangi gönderim protokollerinin taĢıdığını gösterir. En yaygın konfigürasyon doğrulama baĢlıkları Ģunlardır: o RIP gönderimi konfigüre edilmiĢtir. o RIP güncellemelerini doğru arabirimler alır ve gönderir. o Router (yönlendirici) doğru ağları bildirir. Resim 1.5: Kayseri yönlendiricisi için “Show ip protocols” komutu 16 Resim 1.6: Istanbul yönlendiricisi için “Show ip protocols” komutu  Show ip rip database: RIP tarafından bilinen tüm rotaları listeler Resim 1.7: Kayseri yönlendiricisi için “Show ip rip database” komutu Resim 1.8: Istanbul yönlendiricisi için “Show ip rip database” komutu 17  Debug ip rip or debug ip rip {events}: Gerçek zamanlı olarak gönderilen ve alınan RIP yönlendirme güncellemelerini görüntüler. Debug komutunun çıkıĢı, her güncellemenin kaynak adresini ve arayüzünü ve ayrıca versiyon ve ölçevi görüntüler. Gereğinden fazla debug komutu kullanarak hata ayıklama, bant geniĢliğini ve iĢleme gücünü tüketeceği için ağ performansını yavaĢlatır. Router#debug ip rip (Hata ayıklama aktif) Router#no debug ip rip (Hata ayıklama kapalı)  Ping komutu: Uçtan uca bağlanabilirliği sınamak için kullanılabilir.  Show running-config komutu: Tüm komutların doğru girildiğini doğrulamak için kullanılır.  Show interface : Ġstenilen arayüz durumunu görebiliriz.  Show ip interface : Ġstenilen arayüz ip bilgilerini görebiliriz.  “IP classless” komutunun kullanılması Bazen yönlendirici, doğrudan alt ağ bağlı bir ağın, bilinmeyen alt ağına gönderilmek üzere paketler alır. Ağ iĢletim sistemi yazılımı için bu paketleri mümkün olan en uygun supernet yola yönlendirmede IP classles global konfigürasyon komutunu kullanır. Supernet yolu, çok geniĢ bir alt ağ dizgesini tek bir giriĢle kaplayan bir yoldur. “IP classles” komutu güncel yönlendirici iĢletim sistemlerinde varsayılan olarak yapılandırılmıĢ gelir. “IP classless” komutu, sadece IOS‟de gönderme sürecine etki eder. IP sınıfları yerleĢik yönlendirme tablosunun yolunu etkilemez. Bu sınıflandırılmamıĢ gönderimin temelidir. Eğer ana ağ biliniyor, fakat bu ana ağ içinde paketlerin gönderildiği alt ağ bilinmiyorsa paket gönderimden düĢer. Yönlendirme tablosunda eğer ana ağın varıĢ adresi yoksa yönlendirici sadece varsayılan yolu kullanır. Yönlendirme tablosunda, doğrudan bağlı ağın tüm alt ağları tarafından varsayılan olarak kabul edilen yönlendirici, yönlendirme tablosunda yer almalıdır. “IP classles” komutu kullanılmadığında hedef adresi bilinmeyen bir paket alındığında yönlendirici o alt ağın olmadığı sonucunu çıkaracaktır. Dolayısıyla yönlendirici varsayılan bir yol olsa bile paketi göndermeyecektir. “IP classles” komutunun kullanılması sonucunda alt ağın bilinmediği durumlarda paketi varsayılan rotaya yönlendirerek bu sorunu çözecektir. 18 ġekil 1.4: “IP classless” komutunun kullanımı  RIP Update kısıtlama (arayüz içerisindeki yönlendirme güncellemelerinin önlenmesi RIP Update tüm arayüzlerden yayınlanır. Oysaki RIP çalıĢtıran bir yönlendiricinin tüm interface‟lerinden RIP anonslarını yayması gerekmeyebilir. Örneğin yönlendiricinin ethernet interface‟inden RIP anonslarının yayılması herhangi bir iĢimize yaramaz. Çünkü bu yayınların hedefinde RIP yapılandırılmıĢ yönlendiriciler vardır. Ethernet ağlarda genellikle yönlendirici değil son kullanıcı cihazları (PC) bulunmaktadır. 19 Güncellemelerin gereksiz arayüzlerden yayımlanmasını engellemek için (sadece yayın yapılmasını engeller alınmasını değil) aĢağıdaki komut türevlerini kullanırız. Router(config-router)#passive-interface fa0/0 (Ethernet 0/0 arayüzü pasif oldu) Router(config-router)#passive-interface default (tüm arayüzler pasif oldu) Yeniden arayüzlerin aktif olmasını istiyorsak komutun baĢına “no” yazarız. Router(config–router)#no passive-interface serial0/0/0 (s0/0/0 aktif) Router(config-router)#no passive-interface default (tüm arayüzler aktif oldu) Bir arayüzün RIP için pasif yapılması, o arayüzün iletiĢimini kesmez. RIP ve IGRP için passive interface komutu yönlendiricinin komĢu bir yönlendiriciye güncellemeler göndermesini sadece durdurur, alımına etki etmez.  Auto Summary RIP Version2, Classless çalıĢır. Ancak varsayılan olarak sınıflı özetleme yapar. Bu sebeple çoğu durumda doğru çalıĢabilmesi için otomatik özetleme kapatılmalıdır. Router(config-router)#no auto summary  Gönderme / Alma version seçimi Router(config-if)# ip rip send version <1 2> Router(config-if)# ip rip receive version <1 2>  RIP Administrative Distance değiĢtirmek Router(config-router)# distance  Connected, Static ve Default Rotaların RIP altında yayınlanması Router(config-router)# redistribute static Router(config-router)# redistribute connected metric 5 Router(config-router)# default-information originate  BaĢlatılmıĢ güncelleme göndermek için (ip rip triggered) RIP çalıĢtıran bir yönlendirici, ağ topolojisi değiĢtiğinde ip rip triggered ile baĢlatılmıĢ güncellemeleri konfigüre edebilir. Bu komut, yönlendiricide sadece seri arabirim üzerinden girilebilir. Konfigürasyon değiĢikliğine bağlı olarak yönlendirme tablosunun kendisini güncellemesinden sonra yönlendirici (Router) hemen yönlendirme güncellemelerini diğer ağlara bildirmek için baĢlatır. GDP yönlendiricinin dağıttığı, başlatılmış güncellemeler adı verilen bu güncellemeler düzenli olarak gönderilir. Gönderim güncellemeleri, yönlendiriciye komĢu ağ yönlendiricilerinin topolojilerini tanıma ve aynı zamanda GDP‟yi çalıĢtırma olanağı verir. 20  RIP v2‟de arayüz güncellemelerini Ģifreleme RIP v2 authentication desteği sayesinde daha güvenlidir. Yetkisiz yönlendiricilerin ağa bağlanıp hatalı veya yanlıĢ yayın yapmasını önler. RIP v2 kullanmak için sistemdeki yönlendiricileri yapılandırmak için aĢağıdaki kodları yazarak network bilgilerini girelim. Router(config)# router rip Router(config-router)#version 2 Router(config-router)#redistribute connected Gördüğünüz gibi burada RIP version 2 kullanmak istediğimizi “version 2” komutu ile cihaza belirtmiĢ oluyoruz. Eğer authentication (kimlik doğrulama) yapmalarını sağlamak istersek aĢağıdaki komutları kullanmamız gerekiyor: Router(config)# key chain ANAHTAR Router (config-keychain)# key 1 Router (config-keychain-key)# key-string deneme Router(config-keychain-key)#end Daha sonra komĢu yönlendiriciye bağlı arayüzlerde aĢağıdaki komutu giriyoruz: Router (config-if)# ip rip authentication key-chain ANAHTAR Buraya kadar RIP‟i v2 modda authenticaton yapacak Ģekilde ayarlamıĢ bulunuyoruz. Daha da güvenli çalıĢma için md5 encryption(Ģifreleme) kullanabiliriz. Bunun için de interface‟lere aĢağıdaki komutu girmemiz yeterlidir. Router (config-if)# ip rip authentication mode md5  RIP ile yük dengeleme Yük dengelemesi, yönlendiricinin belirli bir adres için birden fazla iyi yol avantajına izin veren bir düĢüncedir. Bu yollar ya yönetici tarafından statik olarak ya da dinamik yönlendirme tarafından hesaplanmıĢtır. Mantıksal olarak düĢündüğümüzde RIP‟in load balancing (yük dengeleme) yapma ihtimali her zaman vardır. Çünkü referans olarak bir tek hop sayısına bakar. RIP, dördü varsayılan yol olmak üzere altı taneye kadar aynı zorlukta yük dengelemesi yeteneğine sahiptir. 21 ġekil 1.5: RIP, dört tane yol ile altı tane yolun aynı zorlukta yük dengelemesi  Çoklu çarpa yollarda yük dengelemesi Yönlendiricinin bir IP adresine paketleri birden fazla yolla gönderebilme yeteneğine yük dengeleme denir. Yük dengelemesi, yönlendiricinin belirli bir adres için birden fazla iyi yol avantajına izin veren bir düĢüncedir. Bu yollar, RIP, EIGRP ve IGRP gibi statik ya da dinamik protokollerden kaynaklanır. Bir yönlendirici, belirgin bir ağa yönelik çoğul yol öğrendiğinde, yol yönlendirme tablosuna yerleĢtirilir. Bazen yönlendirici, aynı yönetim mesafesiyle aynı yönlendirme iĢlemi sayesinde bilgi edinerek pek çok yol arasından birini seçmek zorunda kalabilir. Bu durumda yönlendirici varıĢ adresine en düĢük metrik ya da ölçeve sahip olan yolu seçer. Her yönlendirme iĢlemi onun boyutunu farklı hesaplar ve boyutlar yük dengesini sağlamak amacıyla manuel olarak ayarlanmayı gerektirebilir. Bilinmeyen bir rotanın uzaklığı 255 olarak kabul edilir. Tablo 1.5: Uzaklık yönlendirme yönetici kaynaklarının, varsayılan uzaklıkları 22 Yönlendiricinin aynı yönetim mesafesi (AD – Administrative Distance) ve adres boyutuna sahip çoğul yollar alıp ve kurması sonucu yük dengesi ortaya çıkabilir. Orada altı eĢit yol büyüklüğü olabilir. Varsayılan olarak çoğu IP yönlendirme protokolü bir yönlendirme tablosuna maksimum 4 paralel yol kurar. Ġstisnai olarak RIP bir varıĢ adresine varsayılan olarak sadece bir yol kurar. Maksimum yol adedi birden altıya kadardır. Birbirini izleyen paralel yolların maksimum sayısını arttırmak için yönlendiricide konfigürasyon modunda iken aĢağıdaki komutu yazmak gerekir. Router(config-router)# maximum-paths [numara] RIP ağları yük dengesi için aynı atlama miktarına sahip olmalıdır. ġekil 1.6: Router1, x ağına ulaĢmak için metrik değeri en düĢük olan Router3 yolunu kullanır X ağına ulaĢmak için üç yol vardır:  30 metrik ile Router1‟den Router0‟a, Router0‟dan Router2‟ye  20 metrik ile Router1‟den Router3‟e, Router3‟ten Router2‟ye  45 metrik ile Router1‟den Router4‟e, Router4‟ten Router2‟ye Ancak yönlendiricilerde RIP yapılandırılmıĢsa sadece atlama sayısına (hop count) bakacağından Router1‟den X ağına eriĢimde her üç yol için de metrik (ölçev) değeri 2 olacaktır. Çünkü hedef ağa ulaĢmak için her yol için 2 yönlendirici geçecektir. Yük dengesi için iki yöntem vardır: 23  Pakete göre: Eğer iĢlem anahtarı açık ise yönlendirici yolları paket tabanlı olarak değiĢtirecektir.  EriĢim adresine göre: Eğer hızlı anahtarlama açık ise değiĢen yollardan sadece birisi varıĢ adresi için muhafaza edilecek, dolayısıyla her paket aynı yola sevk edilecektir. Paketlerin aynı ağdan farklı hostlara atlaması bir yol değiĢikliğine ve trafiğin alıcı adresi temelinde dengelemesine yol açacaktır.  RIP ile statik yolların entegrasyonu Statik rotalar, bir ağ yöneticisinin elle yapılandırdığı rotalardır. Bir statik rota, hedef ağın ağ adresini ve alt ağ maskesini ve sonraki sekme yönlendiricisinin çıkıĢ arayüzünü veya IP adresini içerir. Yönlendirme tablosu, statik rotaları bir S ile belirtir. Statik rotalar, dinamik olarak öğrenilen rotalara göre daha istikrarlı ve güvenilirdir ve dinamik rotalarla karĢılaĢtırıldığında, daha düĢük bir yönetimsel uzaklığa sahiptir. RIP‟i çalıĢtıran bir yönlendirici, RIP çalıĢtıran diğer bir yönlendirici vasıtasıyla gelen varsayılan bir yol alabilir. Yönlendirici için diğer bir seçenek kendi varsayılan yolunu oluĢturmasıdır. Statik rotaların çoğu için kullanılan global komut IP route komutu ve daha sonra gelen hedef ağ, alt ağ maskesi ve hedefe ulaĢmak için kullanılan yoldur. Komut aĢağıda gösterilmiĢtir: Router(config)#ip route [ağ-adresi] [alt ağ maskesi] [sonraki sekmenin adresi veya çıkıĢ arayüzü] Statik olarak tanımlanmıĢ bir rotayı silmek istiyorsak eğer kullanacağımız komut; Router(config)#no ip route [ağ-adresi] [alt ağ maskesi] Bir arabirimi gösteren statik yollar, kendi statik yolu olan yönlendiricilerce bildirilir ve bu bildirim tüm ağda yayılır. Bunun sebebi, bir arabirimi gösteren statik yolların yönlendirme tablosunda bağlı olabileceğinin ve dolayısıyla güncellemede kendi statik doğalarını kaybedeceğinin düĢünülmesidir. Eğer statik bir yol, network komutuyla RIP iĢleminde tanımlı olmayan bir arabirime atanırsa RIP redistribute static komutu RIP iĢleminde belirtilmedikçe yol bildirimi olmayacaktır. Bir arabirim sistemden düĢtüğünde bu arabirimi gösteren tüm statik yollar IP yönlendirme tablosundan çıkartılacaktır. Yazılım statik yolda belirtilmiĢ adres için geçerli birimleri uzunca süre bulamadığında statik yol IP yönlendirme tablosundan çıkartılacaktır. 1.2.3. RIP Sorunlarının Tespiti ve Giderilmesi RIP yapılandırmasında birçok sorun ortaya çıkabilir. Ġlk sorun yönlendirme tablosunun ne kadar doğru olduğudur. Yani güncellemelerin ne kadar doğru yapıldığıdır. Show komutları bir yönlendiricinin statüsünü anlamak, komĢu yönlendiricileri tespit etmek, ağdaki sorunları izole etmek ve ağı genel olarak izlemek gibi noktalarda önemli 24 araçlardır. “show” komutları ile “debug” komutlarını birlikte kullanarak RIP yönlendirme protokolü sorunlarıyla ilgilenilebilir. Bu doğruluğun tespiti için kullanılacak komut; gerçek zamanlı olarak gönderilen ve alınan RIP yönlendirme güncellemelerini görüntüleyen debug ip rip„tir. Düzensiz alt ağ iĢi ya da tekrarlanmıĢ ağlar gibi sorunlar bu komutla gözden geçirilebilir. Bu sonuçların bir belirtisi bir yönlendiricinin ağ için aldığı metrikten daha küçük bir metrikle yol bildirimi yapmasıdır. RIP sorunlarını gidermede kullanılacak diğer komutlar Ģunlardır:  show ip rip database  show ip protocols {summary}  show ip route  debug ip rip {events}  show ip interface brief  Show running-config Show ip route komutuyla test iĢlemi yaparken clear ip route * komutuyla temizlemek iyi bir fikirdir. Daha doğru bir yönlendirme tablosu sağlamak için RIPv2‟de otomatik özetleme devre dıĢı bırakılabilir. Devre dıĢı bırakıldığında, RIPv2 tüm alt ağlara alt ağ maskesi bilgilerini raporlayacaktır. Bunu gerçekleĢtirmek için, RIPv2 yapılandırmasına no auto-summary komutunu ekleyin. Router(config-router)#no auto-summary ġekil 1.7: Otomatik özetleme olmayan konfigürasyon 25 RIP yapılandırması belirli bir network komutunu listelediğinde, RIP hemen o ağa ait olan tüm arayüzlere tanıtımları göndermeye baĢlar. Bu güncellemeler bir ağın tüm kısımlarında gerekmeyebilir. Örneğin bir Ethernet LAN arayüzü, kendi ağ kesimindeki her cihaz bu güncellemeleri aktarır ve bu da gereksiz trafik üretir. Yönlendirme güncellemesi herhangi bir cihaz tarafından da kesilebilir. Bu, ağı daha az güvenli hâle getirir. Güncellemelerin gereksiz olduğu arayüzleri devre dıĢı bırakmak için aĢağıdaki komut kullanılır. Router(config-router)#passive-interface arayüz-türü arayüz-numarası Yönlendirme tabloları yakınsama için yavaĢ olduğunda, yönlendiricilerin sekme sayısını sürekli belirli ağlara artırdığı durumlarda sonsuza kadar döngü oluĢmaktadır. RIP yönlendirme protokolünde, sekme sayısı 16 olduğunda sonsuzluk meydana gelir. Genellikle sonsuza kadar döngünün engellenmesi için rastgele bir sekme sayısı sınırı uygulanır. Yönlendirme döngüleri ağ performansını olumsuz etkiler. RIP, bu etkiyle baĢa çıkmak üzere tasarlanmıĢ birkaç özelliğe sahiptir. Bu özellikler genellikle kombinasyon hâlinde kullanılır:  Sekme zehirleme: Güncellemelere dâhil etmeyerek bir ağın ulaĢılamaz olduğunu belirtmek yerine bir ağın veya alt ağın ulaĢılamaz olduğunu gösteren yönlendirme güncellemesidir. Sekme zehirleme güncellemeleri büyük yönlendirme döngülerini iptal etmek için gönderilir. Sekme zehirleme, bir rota için ölçevi 16‟ya ayarlayarak onu ulaĢılamaz yapar. RIP sonsuzluğu 16 sekme olarak tanımladığından, 15 sekmeden daha uzağı ulaĢılamazdır. Bir ağ aksadığında, bir yönlendirici diğer tüm yönlendiricilerin onu ulaĢılamaz olarak görmesi için rota ölçevini 16‟ya değiĢtirir. Bu özellik, yönlendirme protokolünün zehirli rotalar aracılığıyla bilgileri göndermesini engeller.  Ayrık evren: Bilginin alındığı aynı arayüz üzerinden yönlendirici arayüzünden çıkmasını engelleyerek döngülerin oluĢumunu engelleyen yönlendirme tekniğidir. Çoklu yönlendiriciler birbirine aynı ağ rotalarını tanıttığında, yönlendirme döngüleri oluĢabilir.  Bekleme durumu zamanlayıcısı: Belirli bir süre boyunca yönlendiricilerin rotayı tanıtmaması ve rota hakkındaki tanıtımları kabul etmemesi için bir rotaya yerleĢtirilen zamanlayıcıdır. Bekleme durumu, bir rotayla ilgili bozuk bilgileri ağdaki tüm yönlendiricilerden kaldırmak için kullanır. Rotaları istikrarlı hâle getirir. Bekleme durumu zamanlayıcısı, bir rota aksadıktan sonra belirli bir süre için, aynı hedef ağa daha yüksek bir ölçeve sahip rota güncellemelerini almayı reddeder. Bekleme durumu süresinde, orijinal rota yeniden çalıĢır hâle gelirse veya yönlendirici daha düĢük bir ölçeve sahip bir rota bilgisi alırsa yönlendirici rotayı yönlendirme tablosuna kurar ve hemen kullanmaya baĢlar. Düzenli güncelleme süresi 30 saniye iken varsayılan bekleme durumu süresi 180 saniyedir. Bu varsayılan değer değiĢtirilebilir. Ancak bekleme durumu süresi yakınsama süresini artırır ve ağ performansı üzerinde olumsuz bir etkiye sahiptir. Dâhilî güncellemeyi değiĢtirmek için; Router(config-router)# update-timer komutu girilir. 26 Süre tutucu, bazı değiĢiklikler gerektiren bir diğer mekanizmadır. Süre tutucular, sonsuzu hesaplama iĢlemini engellemeye yardımcı olur. Fakat zaman yakınsamasını artırır. Birbirine bağlı yönlendiriciler arası süre tutucu en uzun döngüden fazla olmalıdır. 3 adet yönlendiricinin birbirine bağlı olduğunu düĢünürsek eğer 30 saniyelik güncellemeden en uzun döngü 90 saniye olacaktır. Süre tutucu 90 saniyeden fazla olmalıdır. ġekil.1.8: Üç adet yönlendiricinin güncelleme süreleri (bekleme süresi >90 saniye)  Tetiklenen güncellemeler: Bir rota arızalandığında, RIP bir sonraki periyodik güncellemeyi beklemez. Bunun yerine anında, tetiklenmiĢ güncelleme adında bir güncelleme tanıtır. Ölçevini 16‟ya artırarak arızalı rotayı tanıtır ve böylece rotayı zehirler. Bu güncelleme, RIP daha iyi bir ölçeve sahip alternatif bir rota bulmaya çalıĢırken rotayı bekleme durumuna yerleĢtirir. KesiĢme noktası, bir yol hakkında önceki yönlendiriciye bilgi gönderilmesinin gerekli olmadığı teorisine dayanır. Bazı ağ konfigürasyonlarında kesiĢme noktasını pasifleĢtirmek gerekebilir. KesiĢme noktasını pasifleĢtirmek için aĢağıdaki komut kullanılır: Router(config-if)# no ip split-horizon  RIP‟in en sık karĢılaĢılan sorunları ve çözümleri SORUN: RIPv1 ile RIPv2 arasında uyumluluk sorunları bulunmaktadır. Neden-1: RIP yönlendiricilerinin tanıtımı yapılmıyor. Çözüm-1: 1. ya da 2. katman bağlanabilirlik sorunlarını kontrol edin. Çözüm-2: RIPv1 kullanmaksızın VLSM alt ağlaması için gereksinimleri doğrulayın. Çözüm-3: RIPv1 ve RIPv2 yönlendirme yapılandırmalarında yanlıĢ eĢleĢtirmeler olup olmadığını kontrol edin. Çözüm-4: Network ifadeleri eksik ya da doğru olmayabilir, kontrol edin. 27 Çözüm-5: Arayüz IP adreslemesi doğru olmayabilir, kontrol edin. Çözüm-6: DıĢarı çıkan veya yayınlanan arayüz çökmüĢ olabilir, kontrol edin. Çözüm-7: Pasif arayüzde yanlıĢ yapılandırmalar olabilir, kontrol edin. SORUN: RIP v1 ve RIP v2 sürümlerinden oluĢan karma bir ortamda doğru olmayan yollar var. Neden-1: RIP v2 yönlendiricileri bildirileri çok noktaya yayınlamak üzere yapılandırılmıĢtır. Çok noktaya yayın bildirileri hiçbir zaman RIP v1 yönlendiricileri tarafından alınmazlar. Çözüm-1: RIP v1 yönlendiricilerinin bulunduğu ağlarda, RIP v2'nin, bildirilerini RIP v1 yönlendiricilerinin bulunduğu ağlarda yayınlayacak Ģekilde yapılandırıldığını ve RIP v2 yönlendirici arabirimlerinin de hem RIP v1 hem de RIP v2 bildirilerini kabul edecek Ģekilde yapılandırıldıklarını doğrulayın. SORUN: Sessiz RIP ana makineleri almıyor. Neden-1: RIP v2 yönlendiricileri bildirileri çok noktaya yayınlamak üzere yapılandırılmıĢtır. Çok noktaya yayın bildirileri hiçbir zaman sessiz RIP ana makineleri tarafından alınmaz. Çözüm-1: Ağ üzerinde, yerel RIP yönlendiricisinden gelen yolları almayan sessiz RIP ana bilgisayarları bulunuyorsa sessiz RIP ana bilgisayarları tarafından desteklenen RIP sürümünü doğrulayınız. Örneğin, sessiz RIP ana makineleri yalnızca yayımlanmıĢ olan RIP v1 bildirilerinin dinlenmesini destekliyorsa RIP v2 çok noktaya yayınını kullanamazsınız. Microsoft Windows NT Workstation 4.0 sürümü, Service Pack 4 veya Windows 2000 RIP Dinleme Hizmeti'nde bulunan RIP dinleyici bileĢenini kullanıyorsanız, RIP yönlendiricilerinizi RIP v1 veya RIP v2 yayınına göre yapılandırmanız gerekir. SORUN: RIP yönlendiricileri beklenen yolları almıyor. Neden-1: DeğiĢken uzunluklu alt ağ, birbirinden ayrılmıĢ alt ağlar veya RIP v1 veya RIP v1 ve RIP v2 karma ortamındaki üst ağ dağıtımı yapıyorsunuz. Çözüm-1: DeğiĢken uzunluklu alt ağ, birbirinden ayrılmıĢ alt ağlar veya RIP v1 veya RIP v1 ve RIP v2 karma ortamında üst ağ dağıtımı yapmayınız. Neden-2: Parolanız, bir ağ kesimindeki tüm RIP v2 arabirimleri için eĢleĢtirilmemiĢtir. Çözüm-2: Kimlik doğrulaması etkinleĢtirilmiĢse aynı ağ üzerindeki tüm arabirimlerin büyük/küçük harf duyarlı aynı parolayı kullandığını doğrulayınız. Neden-3: RIP eĢ filtrelemesi doğru yapılandırılmamıĢtır. 28 Çözüm-3: RIP eĢ filtrelemesi kullanılıyorsa hemen yanında bulunan eĢ RIP yönlendiricilerine iliĢkin doğru IP adreslerinin yapılandırıldığından emin olunuz. Neden-4: RIP yol filtrelemesi doğru yapılandırılmamıĢtır. Çözüm-4: RIP yol filtrelemesi kullanılıyorsa ağlar arası sisteminizle ilgili ağ kimliği aralıklarının eklendiğini veya çıkarılmadığını doğrulayınız. Neden-5: RIP komĢuları doğru yapılandırılmamıĢtır. Çözüm-5: RIP komĢuları yapılandırıldıysa tek noktaya yayımlanan RIP bildirileri için doğru IP adreslerinin yapılandırıldığını doğrulayınız. Neden-6: IP paket filtreleme iĢlemi, RIP trafiğinin alınmasını (girdi filtreleri yoluyla) veya gönderilmesini (çıktı filtreleri yoluyla) engellemektedir. Çözüm-6: Yönlendirici arabirimlerindeki IP paket filtreleme iĢleminin, RIP trafiğinin alınması (girdi filtreleri yoluyla) veya gönderilmesini (çıktı filtreleri yoluyla) engellemediğinden emin olun. RIP trafiği, Kullanıcı Datagram ĠletiĢim Kuralı (UDP) bağlantı noktası 520„yi kullanır. Neden-7: TCP/IP filtreleme iĢlemi, RIP trafiğinin alınmasını engeller. Çözüm-7: Yönlendirici arabirimlerindeki TCP/IP paket filtreleme iĢleminin, RIP trafiğinin alınması iĢlemini engellememesini sağlayınız. RIP trafiği, UDP bağlantı noktası 520„yi kullanır. Neden-8: Otomatik statik RIP kullanıyorsunuz ve baĢlangıçta el ile güncelleĢtirme yapmadınız. Çözüm-8: Ġsteğe bağlı arama arabiriminde otomatik statik RIP kullanıyorsanız, ilk kez bağlantı yaptığınızda, yolları el ile güncelleĢtirmeniz gerekir. Yolları ayrıca, kendilerine karĢılık gelen arabirime iliĢkin yönlendirici üzerinde de el ile güncelleĢtirmeniz gerekir. Bundan sonra yollar IP yönlendirme tablosunda görünür. SORUN: Otomatik statik RIP güncelleĢtirmeleri çalıĢmıyor. Neden-1: Ġsteğe bağlı arama arabirimleri bildiriler yayımlamayacak Ģekilde yapılandırılmıĢtır. Çözüm-1: Otomatik statik güncelleĢtirmeleri kullanan, çevirmeli isteğe bağlı arama arabirimleri için isteğe bağlı arama arabirimlerini, giden paket protokolü olarak RIP v2 çok noktaya yayınını kullanacak Ģekilde yapılandırınız. Yönlendirici baĢka bir yönlendiriciyi aradığında, her yönlendirici diğer yönlendiricinin farklı bir alt ağda bulunan IP adresi havuzundan bir IP adresi alır. Yayımlanan RIP iletileri alt ağ yayın adresine yönlendirildiği için her yönlendirici diğer yönlendiricinin yollarla ilgili olarak yayımlanan isteğini iĢlemez. Çok noktaya yayını kullanırken RIP istekleri ve bildirileri, yönlendirici arabirimlerine iliĢkin alt ağdan bağımsız olarak iĢlenir. 29 SORUN: Ana bilgisayar veya varsayılan yollar yayılmıyor. Neden-1: RIP, varsayılan olarak ana bilgisayar veya varsayılan yolları yayacak Ģekilde yapılandırılmamıĢtır. Çözüm-1: Ana bilgisayar yolları veya varsayılan yolların yayılması gerekiyorsa RIP arabirimi özelliklerinin GeliĢmiĢ sekmesinden, varsayılan ayarları değiĢtiriniz. 30 UYGULAMA FAALĠYETĠ AĢağıda verilen ağ örneğini RIP version2‟ye göre yapılandırmayı öğreneceksiniz. ġekil 1.9: Uygulama faaliyeti topoloji örneği Yönlendiriciler Geri Döngü Arayüzleri / Alt Ağ Maskeleri Arayüz S0/0/0 / Alt Ağ Maskesi Seri Arayüz Türü Arayüz S0/0/1 / Alt Ağ Maskesi Seri Arayüz Türü Router X Fa 0/0 192.168.1.193/27 Network X 192.168.1.192/27 25 PC 192.168.1.241/30 DCE Clock rate: 64000 192.168.1.250/30 DTE Router Y Fa 0/0 192.168.1.129/26 Network Y 192.168.1.128/26 50 PC 192.168.1.245/30 DCE Clock rate: 64000 192.168.1.242/30 DTE Router Z Fa 0/0 192.168.1.1/25 Network Z 192.168.1.0/25 110 PC 192.168.1.249/30 DCE Clock rate: 64000 192.168.1.246/30 DTE Tablo 1.5: Yönlendirici arayüz bağlantı özellikleri UYGULAMA FAALĠYETĠ 31 ĠĢlem Basamakları Öneriler  ġekildeki topolojiyi tablodaki bilgilere göre ağ simülasyon programında kurarak temel konfigürasyon ayarlarını yapınız.  Networkler için temel konfigürasyon ayalarlarını sıra ile yapınız.  RouterX‟i Console ile çalıĢtırarak Command Line Ġnterface (CLI) alanına geçiniz. AĢağıdaki komutları tablo ve Ģekilden faydalanarak veriniz. Router>enable Router#conf t Router(config)#hostname RouterX RouterX (config)#interface fastEthernet 0/0 RouterX (config-if)#ip address 192.168.1.193 255.255.255.224 RouterX (config-if)#no shutdown RouterX (config-if)#exit RouterX (config)#int s0/0/0 RouterX (config-if)#ip address 192.168.1.241 255.255.255.252 RouterX (config-if)#clock rate 64000 RouterX (config-if)#no shut RouterX (config)#int s0/0/1 RouterX (config-if)#ip address 192.168.1.250 255.255.255.252 RouterX (config-if)#no shut  RouterY ve RouterZ içinde temel konfigürasyon ayarlarını tablo ve Ģekilden faydalanarak aynı Ģekilde yapınız.  Temel konfigürasyon ayarları yapıldıktan sonra PC4‟ün PC0 ve PC2 ile haberleĢip haberleĢmediğini kontrol ediniz.  HaberleĢip haberleĢemediklerini kontrol etmek için PC4 „ün Command Prompt alanına girerek ping komutunu kullanınız.  RIP version2 kullanarak dinamik yönlendirme yapınız.  Networkler için dinamik yönlendirme ayalarını sıra ile yapınız.  RouterX‟i Console ile çalıĢtırarak Command Line Ġnterface (CLI) alanına geçiniz. AĢağıdaki komutları tablo ve Ģekilden faydalanarak veriniz. RouterX (config)#router rip RouterX (config-router)#version 2 RouterX (config-router)#network 192.168.1.192 RouterX (config-router)#network 192.168.1.240 RouterX (config-router)#network 192.168.1.248 RouterX (config-router)#  RouterY ve RouterZ içinde dinamik yönlendirme ayarlarını tablo ve Ģekilden faydalanarak aynı Ģekilde yapınız.  KomĢu RIP‟lerden alınan yolları doğrulayınız.  KomĢu RIP„lerden alınan yolları doğrulamak için Show ip route komutunu kullanınız. 32 KONTROL LĠSTESĠ Bu faaliyet kapsamında aĢağıda listelenen davranıĢlardan kazandığınız becerileri Evet, kazanamadığınız becerileri Hayır kutucuğuna (X) iĢareti koyarak kendinizi değerlendiriniz. Değerlendirme Ölçütleri Evet Hayır 1. Yönlendiricileri baĢlattınız mı? 2. Yönlendiricilerin iĢletim sistemlerini çalıĢtırdınız mı? 3. Global konfigrasyon moduna geçtiniz mi? 4. Her yönlendirici için temel konfigürasyon ayarlarını yaptınız mı? 5. PC‟ler arası iletiĢimin olup olmadığını kontrol ettiniz mi? 6. Her router için RIP version2 kullanarak dinamik yönlendirme yaptınız mı? 7. KomĢu RIP‟lerden alınan yolları doğruladınız mı? 8. PC‟ler arası iletiĢimin olup olmadığını kontrol ettiniz mi? DEĞERLENDĠRME Değerlendirme sonunda “Hayır” Ģeklindeki cevaplarınızı bir daha gözden geçiriniz. Kendinizi yeterli görmüyorsanız öğrenme faaliyetini tekrar ediniz. Bütün cevaplarınız “Evet” ise “Ölçme ve Değerlendirme” ye geçiniz. 33 ÖLÇME VE DEĞERLENDĠRME AĢağıdaki soruları dikkatlice okuyunuz ve doğru seçeneği iĢaretleyiniz. 1. AĢağıdakilerden hangisi RIP doğrulama için kullanılacak komutlardan değildir? A) Show ip route B) Show startup-config C) Show ip protocols D) Show ip rip database 2. AĢağıdakilerden hangisi RIP version2 ile RIP version1‟in ortak özelliklerinden değildir? A) Maksimum 15 sekme B) TTL 16 sekmeye eĢittir. C) Varsayılan 30 saniyelik güncelleme aralığı D) VLSM destekleme 3. AĢağıdakilerden hangisi RIP‟in kullanmıĢ olduğu sayaç türlerinden değildir? A) Router pramary timer B) Route update timer C) Route invalid timer D) Route flush timer 4. AĢağıdakilerden hangisi bilginin alındığı aynı arayüz üzerinden yönlendirici arayüzünden çıkmasını engelleyerek döngülerin oluĢumunu engelleyen yönlendirme tekniğidir ? A) Ayrık evren B) Tetiklenen güncellemeler C) Bekleme durumu zamanlayıcısı D) Sekme zehirleme 5. AĢağıdakilerden hangisi RIP güncellemesi yapan bir Ethernet arayüzünü kapatmak için kullanılacak komuttur? A) Passive-interface se0/0/0 B) Passive-interface fa0/0 C) No Passive-interface default D) No Passive-interface fa0/0 ÖLÇME VE DEĞERLENDĠRME 34 AĢağıda boĢ bırakılan cümlelerdeki yerlere doğru kelimeleri yazınız. 6. …………………………….. çok geniĢ bir alt ağ dizgesini tek bir giriĢle kaplayan bir yoldur. 7. …………………………….. protokolleri uzaklık vektörü protokolleri ve bağ durumu protokolleri olmak üzere iki ana kategoride sınıflandırılır. 8. Uzaklık yönlendirme yönetici kaynaklarından RIP …………………………….. varsayılan uzaklığına sahiptir. 9. …………………………….. komutu ile istenilen arayüz durumunu görebiliriz. 10. Bir RIP protokolünü etkinleĢtirmek için …………………………….. komutu kullanılır. DEĞERLENDĠRME Cevaplarınızı cevap anahtarıyla karĢılaĢtırınız. YanlıĢ cevap verdiğiniz ya da cevap verirken tereddüt ettiğiniz sorularla ilgili konuları faaliyete geri dönerek tekrarlayınız. Cevaplarınızın tümü doğru ise bir sonraki öğrenme faaliyetine geçiniz. 35 ÖĞRENME FAALĠYETĠ–2 IGRP yönlendirmesini yapılandırabileceksiniz.  IGRP ile RIP protokollerinin farklılıklarını araĢtırarak sınıfta tartıĢınız.  RIP ile hazırlanmıĢ bir topolojinin IGRP‟ye nasıl dönüĢeceğini sınıfta tartıĢınız. 2. IGRP YÖNLENDĠRME IGRP uzaklık yönlendirme protokolü; RIP protokolünün birçok alanda yetersiz kalmasından dolayı özel bir yönlendirici firması tarafından geliĢtirilmiĢ iç ağ geçidi mesafe yönü protokolüdür. Bir networkte IGRP çalıĢtırmak için tüm yönlendiricilerin aynı yönlendirici firmasına ait olması gerekir. Mesafe yönü protokolleri matematiksel olarak mesafeleri ölçmek suretiyle yolu hesaplar. Bu ölçüm mesafe yönü olarak bilinir. Bu protokolü kullanan yönlendiriciler komĢu yönlendiricilerin her birine düzenli aralıklarla bir yönlendirme mesajı içinde, kendi yönlendirme tablolarının tamamını veya bir kısmını göndermek zorundadır. IGRP, otonom sistemlerde kullanılan güçlü bir protokoldür. IGRP‟de maksimum hop count değeri 255‟tir ve RIP‟te tanımlanabilecek maksimum hop count olan 15‟ten çok daha büyük bir değerdir. Bu durum da büyük çaplı ağlarda çok daha kullanıĢlıdır. Ayrıca IGRP, RIP‟ten farklı olarak en iyi yolu seçerken kullanılan metric değeri için varsayılan olarak hattın gecikmesi (delay) ve band geniĢliğini (bandwidth) kullanır. Bu bilgi composite metric olarak adlandırılır. Bunun haricinde metric hesabında Ģu değerleri de kullanabilir;  Güvenilirlik (reliability)  Yük (load)  MTU(Maximum Transmission Unit) Metric hesaplamalar sayesinde kaynak ve hedef adres arasında çoklu yol bulma yeteneğine sahiptir. Maximum 6 adet yol belirleyebilmektedir.  IGRP performans kontrolü için aĢağıdaki sayaçları kullanır:  Update Timer (90 saniye): Hangi sıklıkla yönlendirme güncelleme mesajlarının gönderileceğini belirler. Varsayılan olarak 90 saniyedir.  Invalid Timer (270 saniye): Yönlendiricinin herhangi bir yönlendirme kaydını geçersiz olarak iĢaretlemesi için ne kadar beklemesi gerektiğini belirtir. Varsayılan olarak update timer değerinin üç katıdır. ÖĞRENME FAALĠYETĠ–2 AMAÇ ARAġTIRMA 36  Holddown Timer (100 saniye): Invalid kayıt varsa bu kaydın askıya alınması için geçerli süreye update timer değerine 10 saniye eklenmesidir.  Flush Timer (630 saniye): Bir yönlendirmenin, yönlendirme tablosundan ne zaman sure sonra kaldırılacağını belirtir. Varsayılan değer ise update timer değerinin yedi katıdır. RIP‟teki bekleme süresi 30 saniye iken IGRP‟de 90 saniyedir. IGRP default olarak updatelerini 90 saniyede bir komĢu yönlendiriciye (rip protokolünde olduğu gibi 255.255.255.255 broadcast adresi üzerinden) gönderir. 3x90=270 saniye sonra update‟i gelmeyen networkleri invalid sayar ama routing table‟dan silmez. Diğer taraftan invalid olan network‟lerin holddown süresi (280 saniye) dolmadan yüksek metriğe sahip update‟lerini kabul etmez. Kaybettiği network‟leri de flush timer (630 saniye) süresinin sonunda routing table‟dan siler. Bu süreler show ip protocols komutu ile görüntülenebilir. Timers basic komutu ile default olan bu süreler değiĢtirilebilir. Tekrar default değerlere dönülmek istendiğinde no timers basic komutu kullanılır. Router(config)# router igrp 10 Router(config-router)# timers basic update invalid holddown Flash [sleeptime] Router(config-router)# no timers basic 2.1. IGRP Yapılandırması Bir topolojide IGRP yapılandırmasından önce yapmamız gereken Ģey yönlendirmeye katılan bütün cihazlardaki arayüzlerin IP adreslerini ve ağ maskelerini tanımlamaktır. Yönlendiriciler arası bağlantının sağlanabilmesi için Clocking sinyalini sağlayan DCE bağlantılarının tanımlanması gerekir. Temel konfigürasyonların tamamlanmasından sonra IGRP için gerekli ayarlamalara geçilebilir. IGRP‟yi yönlendirici üzerinde çalıĢtırmak için global konfigürasyon (config) moduna geçmeliyiz. Temel RIP yapılandırması için yapmamız gereken toplamda 2 komut vardır.  Yönlendirme protokolünü etkinleĢtirme Router(config)#router igrp  IGRP tarafından tanıtılması gereken doğrudan bağlı her bir ağı tanımlama Router(config-router)#network [ağ adresi] IGRP‟nin konfigürasyonu RIP konfigürasyonuna çok benzese de önemli bir fark vardır. O da autonomous system (AS) numarasıdır. Aynı autonomous sistem de bulunan tüm yönlendiriciler aynı AS numarasına sahip olmalıdır. 37 ARIN (The American Registry of Internet Numbers), herhangi bir hizmet sağlayıcı (ISP) ya da bir ağ yöneticisi her AS‟ye 16 bitlik bir numara atar. IGRP ve birçok yönlendirme protokolü, AS numarası gerekliliğini Ģart koĢar. Autonomous sistemler (AS) genel ağın daha küçük ve yönetilebilinir ağlara bölünmesini sağlar. Her bir AS‟in kendi kuralları ve kendilerini dünya üzerindeki diğer AS‟lerden ayıran benzersiz birde AS numaraları vardır. Örneğin; aĢağıda verilen kodlamada yönlendiriciye autonomous system (AS) numarasının 15 olduğu ve bağlı bulunduğu ağın IP numarası bildiriliyor. RouterA(config)#router igrp 15 RouterA(config-router)#network 192.168.1.0 Örnek Tablo 2.1‟de verilen bilgilere göre ġekil 2.1„deki konfigürasyonunu oluĢturarak temel yapılandırmaları girelim. IGRP yapılandırmasını ayarlayalım. Arayüzler Kayseri Istanbul Fa 0/0 192.168.1.1/24 192.168.3.1/24 Se 0/0/0 192.168.2.1/24 (DCE) - Se 0/0/1 - 192.168.2.2/24 (DTE) PC1 - 192.168.3.2 PC2 192.168.1.3 - PC3 192.168.1.2 - Tablo 2.1 : Ağ arayüz bilgileri ġekil 2.1: IGRP ile yapılandırılmıĢ topoloji 38 Temel konfigürasyonlar yapıldıktan sonra PC2‟den PC1„e ping atacak olursak paketin iletilmediğini göreceğiz. Resim 2.1 : PC2„den PC1‟e gönderilen baĢarısız ping paketi Kayseri yönlendiricisi için IGRP konfigürasyonu Router(config)#router igrp 10 Router(config-router)#network 192.168.1.0 Router(config-router)#network 192.168.2.0 Ġstanbul yönlendiricisi için IGRP konfigürasyonu Router(config)#router igrp 10 Router(config-router)#network 192.168.2.0 Router(config-router)#network 192.168.3.0 IGRP„yi etkinleĢtirirken her iki yönlendirici içinde AS değerinin aynı olması gerektiğine dikkat edelim. Biz bu örnekte AS değerini 10 olarak seçtik. 39 IGRP konfigürasyonu yapıldıktan sonra yönlendiriciler birbirleri üzerinde tanımlı ağları tanıyacağı için PC2‟den PC1„e ping attığımızda paketin iletildiğini göreceğiz. Resim 2.2 : PC2„den PC1‟e gönderilen baĢarılı ping paketi IGRP gönderim iĢlemini sona erdirmek için komuta “no” ekleyerek kullanırız. Router(config)# no router igrp as  IGRP‟ yi doğrulama  Show ip route komutu: Bütün bu ayarlamalardan sonra komĢu IGRP„lerden alınan yolları doğrulamak için kullanılan komuttur. Routing tablosundaki I iĢareti IGRP bilgisini gösterir. Resim 2.3: Kayseri yönlendiricisi için “Show ip route” komutu 40 Resim 2.4: Istanbul yönlendiricisi için “Show ip route” komutu  IGRP ile yük dengeleme Her Routing protocol eĢit metrikli yollara Yük dağıtımı yapar ancak IGRP konuĢan yönlendiricilerden eĢit olmayan yollar için load balancing yaptırılabilir IGRP, classfull bir protokol olduğundan ağ adresini de classfull olarak tanımlamalıyız. IGRP ile yük dengeleme yapılabilmek için; Router(config-router)# variance multiplier Multiplier parametresi ile karmaĢık metrik değerlerinin kaç katı kadar oranda dengeleme yapılacağı belirtilir. AĢağıdaki örnekte Router variance ile belirtilmiĢ sayıyı (Örnekte 2 olarak belirtilmiĢ.) alıp en küçük metrik değeri ile çarpar ve o değerin altında metriğe sahip yollar arasında load balancing yapar. Router(config-router)# variance 2 Yük dengeleme (balanced) ile metrik ve çoklayıcı (multiplier) değerlerine bağlı olarak yük dengeleme yapılacağı belirtilir. Min ile ise minumum uzaklığa sahip olan yola yönlendirme yapılması sağlanır. Varsayılan olarak traffic-share parametresi yük dengeleme (balanced) yapılandırmasındadır. Router(config-router)# traffic-share {balanced | min}  IGRP metrikleri Show ip protocol komutunu kullanarak IGRP için metrik değerlerini görebiliriz. Metrik değerini, K1-K5 tanımlar ve maksimum atlama miktarına yönelik bilgi sağlar. K1 metriği bant geniĢliğini temsil eder. Varsayılan değeri “1” olarak tanımlanmıĢtır. K3 metriği gecikmeyi temsil eder. Varsayılan değeri “1” olarak tanımlanmıĢtır. K2, K4 ve K5‟in ise varsayılan metrik değerleri “0” olarak tanımlanmıĢtır. En küçük metrik değere sahip olan yol en iyi yoldur. 41  K1: Bant GeniĢliği  K2: Yük  K3: Gecikme  K4: Güvenilirlik  K5: MTU (Maximum Transmission Unit) Resim 2.5: Bir konfigürasyonda “Show ip protocols” komutu ile K1, K2, K3, K4, K5 değerleri Burada büyük çoğunlukla etki eden değer bant geniĢliği değeridir. Yönlendiriciler seri interfacelerindeki geniĢliklerini anlayamazlar bu yüzden bizim verdiğimiz ya da default olan değerleri kullanır. Default olarak bir yönlendiricinin seri interface‟i 1,5 Megabit olarak çalıĢır, daha doğrusu hesaplarını bu değer ile yapar. Bu 1,5 Megabit ile çalıĢıldığı anlamına gelmez. Metric değerlerinin anlamlı olması için gerçek bant geniĢliği interfacelere atanmalıdır. Bunun için Ģu komut kullanılır; Router(config-if)# bandwidth kilobits  IGRP nin kullandığı metrikler Ģunlardır: o Bandwith: Yoldaki en düĢük bant geniĢliği o Delay: Yol boyunca olan toplam arabirim gecikmesi o Reliability: Alıcı adreslerine yönelik linklerdeki güvenilirlik o Load: Alıcı adresine yönelik saniyede gönderilen bit sayısı tabanlı yük o MTU: Yolun maksimum aktarım birim değeri  IGRP yolları IGRP üç tip yol bildirir:  Ġç: Bir yönlendirici arabirimine bağlı olan ağ ile o ağın alt ağı arasındaki yollardır. Eğer bir yönlendiriciye bağlı ağın alt ağı yapılmamıĢ ise IGRP iç yollara bildirimde bulunmaz.  Sistem: Sistem yolları, özerk sistemin içinde kalan ağ yollarıdır. Ağ yazılımı sistem yollarını doğrudan bağlı olan arabiriminden alır ve sistem yol bilgisi diğer bir IGRP tarafından sağlanır. Sistem yolları alt ağ bilgilerini içermez. 42  DıĢ: DıĢ yollar, özerk sistemin dıĢında kalan ağ yollarıdır ve son nokta ağ geçidi tanımlaması yapılırken göz önüne alınır. Ağ yazılımı, IGRP‟nin sağlamıĢ olduğu dıĢ yollar listesinden bir son nokta ağ geçidi seçer. Yazılım, eğer daha iyi bir yol bulunmaz ise varıĢ adresi bağlı değilse son nokta ağ geçidini kullanır. Eğer özerk sistemler dıĢ ağa birden fazla bağlantıya sahipse farklı yönlendiriciler son nokta ağ geçidi olarak farklı yönlendiricileri seçebilir.  IGRP‟nin dayanıklılık özellikleri IGRP„nin dayanıklılığını sürdürebilmesi için gerekli özellikleri Ģunlardır:  Tutucular: Bir yönlendirici devre dıĢı kaldığında komĢu yönlendiriciler bunu düzenli gelen güncelleme mesajlarının olmayıĢı ile tespit eder. Tutucularda, uygun olmayan yollardan gelen düzenli güncelleme mesajlarını engellemek için kullanılır.  KesiĢme noktaları: KesiĢme noktaları, bir bilginin geldiği yönde geri yönlendiriciye gönderilmesini belirtmenin yararlı olmadığı düĢüncesinden kaynaklanır. KesiĢme noktası, gönderim döngüsünü engeller.  Mantıksal çıkarım güncellemeleri: KesiĢme noktaları, komĢu yönlendiricilerle olabilecek gönderim döngülerini engeller. Fakat mantıksal çıkarım güncellemeleri büyük ölçekli gönderim döngülerini bertaraf etmek için gereklidir. Genel ifadesiyle gönderim metriklerindeki artıĢ gönderim döngüsünü gösterir. Mantıksal çıkarım güncellemeleri daha sonra silinmek üzere yola gönderilir ve tutuculara yerleĢtirilir. IGRP ile mantıksal çıkarım güncellemeleri sadece metrik yolda 1.1 ya da daha fazla bir artıĢ var ise gönderilir.  IGRP‟de zamanlama IGRP aynı zamanda pek çok süre tutucu ve zaman aralığı içeren değiĢkenler sağlar:  Zamanlayıcı güncellemesi: Gönderim güncelleme mesajlarının hangi sıklıkta gönderildiğini belirler. Bu değiĢken için IGRP‟nin varsayılan değeri 90 saniyedir. Geçersizlik zamanlayıcısı, bir yönlendiricinin daha önceden geçersizliği belirtilmemiĢ özel bir yolda gönderim güncelleme mesajlarının olmadığı durumda ne kadar bekleyeceğini belirtir. Bu değiĢken için IGRP‟nin varsayılan değeri üç defa güncelleme periyodudur.  Zaman tutucular: Zayıflığından dolayı yok sayılan yollarla ilgili toplam zaman bilgisini tutar. Bu değiĢken için IGRP‟nin varsayılan değeri 10 saniyenin üzeri için üç defadır. 43  BoĢaltma zamanlayıcıları: Bir yolun gönderim tablosundan çıkarılmasından önce ne kadar zamanın geçmesi gerektiğini belirler. Varsayılan değeri yedi defadır. 2.2. IGRP Sorunlarının Tespiti ve Giderilmesi IGRP protokolü, daha çok tetiklenmiĢ güncellemeler kullandığından RIP protokolünden hızlıdır. Debug komutunu IGRP parametresiyle çalıĢtırdığımızda ayrıntılı igrp analizi yapabiliriz. Router# debug ip igrp  IGRP konfigürasyonunu kontrol eden diğer ilave komutlar Ģunlardır: o Show interface arabirim o Show running-config o Show running-config interface o Show running-config begin interface o Show running-config begin igrp o Show ip protocols o Show ip route o Show ip protocols o Debug ip igrp o Debug ip igrp events o Debug ip igrp transactions Eğer events parametresi ile kullanılırsa ağ üzerindeki IGRP yönlendirme bilgileri hakkında özet bilgi sunar. Transactions parametresi ile birlikte kullanılırsa komĢu yönlendiricilere yapılan güncelleme istekleri ile broadcast mesajları hakkında bilgi verir. 2.3. RIP‟i IGRP‟ye DönüĢtürme IGRP bir Ağ yazılımı firması tarafından, RIP‟in sorunlarını çözmek için geliĢtirilmiĢ bir protokoldür. RIP‟i IGRP‟ye dönüĢtürme aĢamaları Ģunlardır:  DönüĢtürülecek yönlendirici üzerindeki mevcut RIP‟leri doğrulayınız.  IGRP‟yi router A ve router B üzerinde konfigüre ediniz.  Router A ve router B üzerinde show ip protocols giriniz.  Router A ve router B üzerinde show ip route giriniz. 44 Örnek AĢağıdaki topolojide RIP ile yönlendirme yapılmıĢtır. Bu konfigürasyonu adım adım IGRP ile yönlendirme yapmak için ayarlayalım. ġekil 2.2: RIP ile yapılandırılmıĢ topoloji Çözüm Adım adım dönüĢtürme iĢlemini yapacak olursak; Adım 1: Ġlk olarak topolojinin RIP ile yapılandırılıp yapılandırılmadığını Kayseri ve Ġstanbul yönlendiricileri için Show IP protocols komutu ile belirleyelim. Resimde iĢaretli kısımda görüldüğü gibi bu topolojide RIP uzaklık vektörü yönlendirme protokolü kullanılmıĢtır. Resim 2.6 : Kayseri yönlendiricisi için “Show ip protocols” komutu 45 Adım 2: Her iki yönlendirici içinde RIP konfigürasyonunu iptal etmek için küresel modda aĢağıdaki komutu yazarız. Router(config)#no router rip Adım 3: IGRP‟yi Kayseri ve Istanbul routerı üzerinde konfigüre edelim (AS : 100 olarak seçin.). Kayseri yönlendiricisi için IGRP konfigürasyonu Router(config)#router igrp 100 Router(config-router)#network 192.168.1.0 Router(config-router)#network 192.168.2.0 Istanbul yönlendiricisi için IGRP konfigürasyonu Router(config)#router igrp 100 Router(config-router)#network 192.168.2.0 Router(config-router)#network 192.168.3.0 Adım 4: Her iki yönlendirici içinde Show ip protocols komutunu girerek mevcut yapılandırmanın IGRP olarak değiĢtiğini görelim. Resim 2.7: Kayseri yönlendiricisi için “Show ip protocols” komutu 46 UYGULAMA FAALĠYETĠ AĢağıda verilen ağ örneğini IGRP protokolüne göre yapılandırmayı öğreneceksiniz. ġekil 2.3: IGRP ile yapılandırılmıĢ topoloji örneği UYGULAMA FAALĠYETĠ 47 ĠĢlem Basamakları Öneriler  Yönlendiricilere Ģekilde görülen IP adreslerini vererek yapılandırınız.  Networkler için temel konfigürasyon ayalarlarını sıra ile yapınız.  Yönlendiricileri Console ile çalıĢtırarak Command Line Ġnterface (CLI) alanına geçiniz.  Yönlendirici arayüzlerine ip adresleri ile alt ağ geçidini giriniz.  DTE ve DCE kablo ayarlarını unutmayınız.  Temel konfigürasyon ayarlarını yaptıktan sonra bilgisayarların birbirleri ile haberleĢip haberleĢmediklerini kontrol ediniz.  Kontrol iĢlemini “ping” komutu ile yapabilirsiniz.  Ağlar arası iletiĢim için yönlendiricilerin hepsini IGRP ile yapılandırınız.  IGRP için her routerı tek tek programlayınız.  Her yönlendiricinin network değerlerine dikkat ediniz.  AS numarasını 20 olarak alınız.  IGRP protokolünün aktif olup olmadığını kontrol ediniz.  Kontrol için “Show ip protocols” komutunu kullanınız.  Bilgisayarların birbirleri ile haberleĢip haberleĢemediklerini kontrol ediniz.  Kontrol iĢlemini “ping” komutu ile yapabilirsiniz.  KomĢu yönlendiricilerden alınan network bilgilerini doğrulayınız.  Kontrol için “Show ip route” komutunu kullanınız. 48 KONTROL LĠSTESĠ Bu faaliyet kapsamında aĢağıda listelenen davranıĢlardan kazandığınız becerileri Evet, kazanamadığınız becerileri Hayır kutucuğuna (X) iĢareti koyarak kendinizi değerlendiriniz. Değerlendirme Ölçütleri Evet Hayır 1. Yönlendiricileri baĢlattınız mı? 2. Yönlendiricilerin iĢletim sistemlerini çalıĢtırdınız mı? 3. Global konfigürasyon moduna geçtiniz mi? 4. Her Yönlendirici için temel konfigürasyon ayarlarını yaptınız mı? 5. PC‟ler arası iletiĢimin olup olmadığını kontrol ettiniz mi? 6. Her yönlendirici için IGRP protokolünü kullanarak dinamik yönlendirme yaptınız mı? 7. PC‟ler arası iletiĢimin olup olmadığını kontrol ettiniz mi? 8. KomĢu yönlendiricilerden alınan yolları doğruladınız mı? DEĞERLENDĠRME Değerlendirme sonunda “Hayır” Ģeklindeki cevaplarınızı bir daha gözden geçiriniz. Kendinizi yeterli görmüyorsanız öğrenme faaliyetini tekrar ediniz. Bütün cevaplarınız “Evet” ise “Ölçme ve Değerlendirme” ye geçiniz. 49 ÖLÇME VE DEĞERLENDĠRME AĢağıdaki soruları dikkatlice okuyunuz ve doğru seçeneği iĢaretleyiniz. 1. AĢağıdakilerden hangisi IGRP„nin metrik hesabında kullandığı değerlerden değildir? A) Reliability B) Load C) Netstat D) MTU 2. AĢağıdakilerden hangisi IGRP‟yi doğrulamak için kullanılan komutlardan değildir? A) Show running-config C) Show ip protocols B) Show ip route D) Show ip igrp 3. AĢağıda verilen açıklama eĢleĢtirmelerinden hangisi yanlıĢtır? A) K2: Yük C) K4: Güvenilirlik B) K3: Gecikme D) K1: Bant TaĢıma 4. IGRP‟de bir yolun gönderim tablosundan çıkarılmasından önce ne kadar zamanın geçmesi gerektiğini belirlemeye ne denir? A) Zaman tutucu B) BoĢaltma zamanlayıcıları C) Güncelleme zamanlayıcıları D) Zaman gözlemcileri 5. IGRP güncellemelerini yönlendiricilere hangi adres üzerinden gönderir? A) 255.255.255.255 B) 255.255.0.255 C) 255.0.0.0 D) 255.0.0.1 AĢağıda boĢ bırakılan parantezlere, cümlelerde verilen bilgiler doğru ise D, yanlıĢ ise Y yazınız. 6. ( ) Update timer hangi sıklıkla yönlendirme güncelleme mesajlarının gönderileceğini belirler. 7. ( ) IGRP kaybettiği networkleri flush timer süresinin sonunda routing table‟dan siler 8. ( ) Aynı topolojideki yönlendiriciler farklı AS numarasına sahip olsa da haberleĢebilir. 9. ( ) Bir yönlendiriciye bağlı ağın alt ağı yapılmasa bile IGRP iç yollara bildirimde bulunur. 10. ( ) Debug komutunu IGRP parametresi ile kullanarak ayrıntılı IGRP analizi yapabiliriz. DEĞERLENDĠRME Cevaplarınızı cevap anahtarıyla karĢılaĢtırınız. YanlıĢ cevap verdiğiniz ya da cevap verirken tereddüt ettiğiniz sorularla ilgili konuları faaliyete geri dönerek tekrarlayınız. Cevaplarınızın tümü doğru ise bir sonraki öğrenme faaliyetine geçiniz. ÖLÇME VE DEĞERLENDĠRME 50 ÖĞRENME FAALĠYETĠ–3 Yönlendirme tablosunu yapılandırabileceksiniz.  Yönlendirme tablosunda yer alan bilgilerin açıklamalarını öğrenerek sınıfta tartıĢınız.  Bir paketin ağda nasıl iletildiğini araĢtırarak sınıfta tartıĢınız. 3. YÖNLENDĠRME TABLOSU Yönlendirme tablolarının anlaĢılabilmesi için bir yönlendiricinin çalıĢma prensibinin iyi bilinmesi gerekir. Bir yönlendirici kendisine gelen bir paketi ilgili yere yönlendirmek için öncelikle hedef adresine bakar. Bu hedef adresinin hangi aralığa denk geldiğini hesaplar ve paketin iletilmesi gereken hedef ağ adresi bulur. Bulunan bu ağ adresine ulaĢmak için yönlendiricinin paketi hangi arayüzden çıkarması gerektiğini bilmesi gerekmektedir. ĠĢte hedef ağ adreslerinin ve bu adreslere ulaĢmak için hangi arayüzden çıkarılması gerektiği bilgisi yönlendiriciler üzerinde bir tabloda tutulur. Bu tabloya yönlendirme tablosu denir. Her yönlendirici kendisine ait böyle bir tablo tutar. ġekil 3.1: Örnek topoloji ÖĞRENME FAALĠYETĠ–3 AMAÇ ARAġTIRMA 51 ġekil 3.1„den yola çıkarak R1 yönlendiricisinin yönlendirme tablosunu inceleyelim. Açıklamalar R2 yönlendiricisinin yerel ağında IP adresi 192.168.2…. ile baĢlayan cihazlar bulunsun. Bu durumda varsayılan olarak bu ağa 192.168.2.0 ağı diyebiliriz. Aynı Ģekilde R3 cihazına bağlı yerel ağa da 192.168.3.0 ağı diyebiliriz. R1 yönlendiricisinin 192.168.2.0 ve 192.168.3.0 ağlarına nasıl ulaĢacağını (rota) bilmesi gerekir. R1 için 192.168.2.0 ağına eriĢim R1 yönlendiricisinin S0/0/0 portundan çıkıĢ ile sağlanır. Aynı Ģekilde 192.168.3.0 ağına eriĢim ise S0/0/1 portundan çıkıĢ ile sağlanabilir. Yani R1 cihazına gelen herhangi bir paketin hedef IP adresi örneğin 192.168.2…. ile baĢlıyorsa (192.168.2.0/24) yönlendirici bunu S0/0/0 arayüzünden çıkarması gerekecektir. Bu görevleri gerçekleĢtirebilmek için R1 yönlendiricisinin yönlendirme tablosu aĢağıda gibi olmalıdır. Resim 3.1: R1 yönlendiricisi için yönlendirme tablosu Yönlendirme tablosu incelendiğinde hedef ağ adresleri Network baĢlığı altında, çıkıĢ arayüzü ise Port baĢlığı altında görüntülenir. Yine bu tabloda bu rotaların nasıl öğrenildiğini bildiren Type alanında S,C,D, R gibi harfler gösterilmektedir.  Yönlendirme tablosu nasıl oluĢturulur? Herhangi bir yönlendiricinin tablosundaki bu rota satırları, statik, dinamik ve direk bağlı olmak üzere 3 farklı yöntemle oluĢturulabilir.  Direkt bağlı rotalar (C): Yönlendiriciye direkt olarak bağlı olan rotalar, “C” harfi ile gösterilir. Yönlendiricinin arayüzüne IP adresi verilip port açıldığında bu Ağ adresleri otomatik olarak tabloya eklenir. Yönlendiriciler bu ağ adreslerinden baĢka ağ adreslerini bilemez. Yani bir yönlendirici varsayılan olarak sadece bu ağları tanır. Diğer yönlendiricilere bağlı olan ağ adreslerini bilemez. Paketlerin diğer ağlara iletilebilmesi için diğer rotaların statik olarak eklenmesi ya da yönlendirme protokolleri aracılığıyla dinamik olarak öğrenilmesi gerekmektedir. 52 ġekil 3.1‟den yola çıkarsak baĢlangıçta R1 yönlendiricisinin yönlendirme tablosu aĢağıdaki gibidir. ġekil 3.2: R1 yönlendiricisi için baĢlangıçtaki yönlendirme tablosu  Statik yönlendirme (S): Bir yönlendirici, kendisine direkt bağlı olmayan rotaları bilemez. Bu sebeple bu rotaların yönlendiriciye öğretilmesi gerekir. Rotaların bir yönetici tarafından eklenmesine statik yönlendirme denir ve tabloda “S” harfi ile gösterilir. Yine ġekil 3.1‟den yola çıkarsak R1 yönlendiricisine R2„ye bağlı ağı (192.168.2.0/24) ve R3‟e bağlı ağı (192.168.3.0/24) aĢağıdaki komutlar ile öğretmek gerekir. Bu komutun üreticiye göre değiĢkenlik göstereceği unutulmamalıdır. R1(config)# ip route 192.168.2.0 255.255.255.0 S0/0/0 R1(config)# ip route 192.168.3.0 255.255.255.0 S0/0/1 Bu komutlar girildikten sonra R1‟in yönlendirme tablosunda “S” ile iĢaretlenmiĢ statik rotalar görüntülenecektir. Resim 3.2: R1 yönlendiricisi için yönlendirme tablosu Böylece hedef ağlara ulaĢmak için hangi çıkıĢların kullanılacağı yönlendiriciye öğretilebilir. Ancak yapılandırmanız göre hedef ağlara ulaĢmak için çıkıĢ arayüzü (port) yerine bir sonraki yönlendirici adresi (Next Hop) de gösterilebilir. AĢağıdaki yönlendirme tablosunda çıkıĢ arayüzleri yerine bir sonraki yönlendirici adresinin yazıldığına dikkat ediniz. 53 ġekil 3.3: R1 yönlendiricisi için yönlendirme tablosu Burada 192.168.2.0/24 ağına ulaĢmak için S0/0/0 çıkıĢ arayüzü yerine bir sonraki yönlendiricinin IP adresinin (10.1.2.2) yazıldığına dikkat ediniz.  Dinamik yönlendirme: Dinamik yönlendirme, özellikle büyük ağlarda rota sayısının fazla olduğu ağlarda dinamik olarak rotaların öğrenilmesini amaçlar. Bunun için RIP, IGRP, EIGRP, OSPF gibi yönlendirme protokolleri kullanılır. Böyle bir durumda yönlendiriciler birbirlerine kendi ağ adresleri hakkında güncellemeler yapar. Böylece diğer yönlendiricilerin öğrenmeleri sağlanmıĢ olur. ġekil 3.1 için bu kez Dinamik Yönlendirme Protokollerinden RIP kullanılmıĢ ve Yönlendirme tablosu aĢağıdaki gibi dinamik olarak oluĢmuĢtur. Resim 3.3: R1 yönlendiricisi için yönlendirme tablosu Bu tür bir yönlendirmede hem çıkıĢ arayüzünün hem de sonraki yönlendirici IP adresinin birlikte görüntülendiğine dikkat ediniz. Yönlendiriciler, paketleri nereye göndereceklerini belirlemek için yönlendirme tablosu kullanır. Yönlendirme tablosu, bir dizi rota içerir. Her rota, yönlendiricinin belirli bir ağa ulaĢmak için kullanacağı ağ geçidini veya arayüzü tanımlar. 54 Bir rotanın dört temel bileĢeni vardır:  Hedef değeri  Alt ağ maskesi  Ağ geçidi veya arayüz adresi  Rota maliyeti veya ölçev 3.1. Yönlendirme Yolunu Görüntüleme Bir TCP/IP networküne bağlanmak isteyen bilgisayarın IP Address ve alt ağ (Subnet Mask) bilgilerinin tanımlanmıĢ olması gerekir. Buradan hareketle bilgisayar kullanarak ait olduğu networkü bulacaktır. Kendisi için bir IP yönlendirme tablosu oluĢturacaktır. Yönlendirme tablosu oluĢtururken izleyeceği yolları özetleyecek olursak;  Kendi IP numarasına giden tüm paketleri kendisine yönlendirecektir.  Aynı Ģekilde kendisi ile aynı networkte olan adreslere bu IP numarasının ait olduğu arayüz üzerinden ulaĢmaya çalıĢacaktır.  Bu network dıĢında kalan adreslere yönelen tüm paketleri ise ağ geçidi olarak tanımlanan cihaza yönlendirecektir. TRACERT komutu, TCP/IP paketinin baĢka bir ana bilgisayara giderken geçtiği her yönlendiriciyi veya ağ geçidini bildirir. Bilgisayarınızla diğer bilgisayar arasındaki yolu izlemek üzere TRACERT komutunu kullanmak için komut isteminde tracert veya yazın (Burada , diğer bilgisayarın IP adresidir.). AĢağıdakine benzer bir yanıt almanız gerekir: Kare içinde gösterilen kısım atlama sırasındaki her yönlendiricinin IP adresidir. Resim 3.4 : “tracert ” komutu ile 192.168.2.1 adresine giden arayüzlerin görüntüsü Ağ paketinin geçmeye çalıĢtığı yönlendiricilerin birinde bir sorun varsa aĢağıdakine benzer bir yanıt alabilirsiniz. 55 Resim 3.5: “tracert ” komutu ile www.meb.gov.tr adresine giden arayüzlerin görüntüsü Bilgisayarınızla diğer bilgisayar arasındaki yönlendiricilerin birinde bir yapılandırma hatası varsa veya bilgisayarınızla diğer bilgisayar arasında bir proxy ya da güvenlik duvarı olduğunda, rapor olarak “Hedef ağa ulaĢılamıyor.” yanıtı verilecektir. Bir adrese giden en iyi yolu komut Ġstemine pathping komutu yazılarak tespit edilir. Tracert komutunun yazılıĢı iĢletim sistemlerine göre değiĢkenlik gösterebilmektedir. Bazı iĢletim sistemlerinde “tracert” yerine “traceroute” kullanılabilir. 56 3.2. Ağ Geçidini Belirleme Bir yönlendirici iletim için bir paket aldığında, paketi nereye ileteceğini belirlemek adına paketteki hedef IP adresini inceler. Daha sonra yönlendirme tablosuna bakarak eĢleĢen bir hedef değeri arar. Yönlendirme tablosundaki her hedef değeri, bir hedef ağ adresini ifade eder. Ancak bir paketteki hedef IP adresi, hem bir ağ (network) adresinden hem de bir konak (host) bilgisayar adresinden oluĢur. Yönlendiricinin kullandığı tablonun hedef ağa giden bir rota içerip içermediğini belirlemesi için IP ağ adresi ile yönlendirme tablosundaki hedef değerlerinden biri arasında bir eĢleĢme olup olmadığını belirlemek için IP adresinin hangi bit'lerinin ağı ve hangi bit'lerinin konak bilgisayarı temsil ettiğini bilmesi gerekir. Yönlendirici, tablodaki her potansiyel rotaya atanmıĢ alt ağ maskesini (subnet) inceler. Yönlendirici, her alt ağ maskesini paketteki hedef IP adresine uygular. Daha sonra sonuç olarak ortaya çıkan ağ adresi, tablodaki rotanın ağ adresiyle karĢılaĢtırılır. EĢleĢme bulunursa paket doğru arayüze veya uygun ağ geçidine iletilir. Ağ adresi yönlendirme tablosunda bulunan birden fazla rotayla eĢleĢirse yönlendirici en belirli veya en uzun ağ adresi eĢleĢmesine sahip olan rotayı kullanır. Bazen hedef ağa giden birden fazla rota vardır. Bu durumda, yönlendiricinin hangi rotayı kullanacağını yönlendirme protokolü kuralları belirler. Rota giriĢlerinden hiçbirinin eĢleĢmemesi durumunda yönlendirici, önceden yapılandırılmıĢ bir varsayılan rota var ise iletiyi varsayılan rotasının belirlediği ağ geçidine yönlendirir. Aksi takdirde paket bırakılır. 3.3. Paketlerin Ġletimi Bilgiler, gönderilecekleri yere "Packet Switched" denilen bir metotla ufak paketlere ayrılmıĢ bir hâlde gönderilir. Paketler gidecekleri yere yönlendirici (router) denilen ve "yol gösterici" bir göreve sahip makinelerden geçerek ulaĢır. Bu paketler, iki bölümden oluĢur. Ġlk bölümde gidecekleri yerin IP adresi, ikinci bölümde de içerdikleri bilgi bulunur. Yönlendiriciler kendilerine gelen paketi, ilk bölümde yazan IP adrese en yakın yönlendiriciye gönderir. Bu sayede birbirinden bağımsız bu paketler, genellikle aynı yönlendiricileri takip ederek gidecekleri yere ulaĢır ve birleĢir. Her AS (Özerk Sistem), diğer özerk sistemleri söz konusu AS aracılığıyla hangi ağlara ulaĢabilecekleri konusunda bilgilendirmekten sorumludur. Özerk sistemler bu ulaĢılabilirlik bilgilerini birbirlerine sınır ağ geçitleri olarak adlandırılan adanmıĢ yönlendiricilerde çalıĢan dıĢ yönlendirme protokolleri aracılığıyla gönderir. 57  Paketler, birkaç adımda internet üzerinden yönlendirilir.  Kaynak konak bilgisayar, baĢka bir AS'de bulunan bir uzak konak bilgisayarı hedefleyen bir paket gönderir.  Paketin hedef IP adresi bir yerel ağ olmadığından, iç yönlendiriciler paketi sürekli olarak varsayılan rotalarına iletir ve paket en sonunda yerel AS'nin kenarındaki dıĢ yönlendiriciye ulaĢır.  DıĢ yönlendirici, bağlantı kurduğu tüm özerk sistemler için bir veritabanı tutar. Bu ulaĢılabilirlik veritabanı, yönlendiriciye hedef ağa giden yolun birkaç özerk sistemden geçtiğini ve yol üzerindeki bir sonraki sekmenin komĢu bir AS'de doğrudan bağlı olan bir dıĢ yönlendiriciden geçtiğini söyler.  DıĢ yönlendirici, paketi yol üzerindeki sonraki sekmesine gönderir ve bu sekme de komĢu AS'deki dıĢ yönlendiricidir.  Paket komĢu AS'ye ulaĢır ve burada dıĢ yönlendirici kendi ulaĢılabilirlik veritabanını kontrol ederek paketi yol üzerindeki bir sonraki AS'ye iletir.  Hedef AS'deki dıĢ yönlendirici paketin hedef IP adresini söz konusu AS'deki dâhilî bir ağ olarak tanıyana kadar bu iĢlem her AS'de tekrarlanır.  Daha sonra son dıĢ yönlendirici, paketi kendi yönlendirme tablosunda listelenen sonraki sekme iç yönlendiricisine yönlendirir. Bundan sonra paket, herhangi bir yerel paket gibi ele alınır ve hedef konak bilgisayara ulaĢana kadar iç yönlendirme protokolleri aracılığıyla bir dizi dâhilî sonraki sekmelere yönlendirilir. Gönderilecek paketin hedefe ulaĢıp ulaĢmayacağını önceden görebilmek adına hedef adrese “ping” gönderilebilir. 3.4. Yönlendirmeleri Gösterme IP yönlendirme tablosunun oluĢturulabilmesi için öncelikle ulaĢılmak istenen network ve bu networkün maskesi bilinmelidir ayrıca bu networke ulaĢmak için kullanılacak arayüz de gerekmektedir. Bu bilgilerin eksiksiz olarak tanımlandığı bir bilgisayarın IP yönlendirme tablosu incelemek için bilgisayarımızın komut satırına (BaĢlat / ÇalıĢtır / cmd) Ģu komutu yazarız: C:\>route print 58 Resim 3.6: “route print” komutu ile yönlendirme tablosu görüntüsü  0.0.0.0/0.0.0.0 tanımlanabilecek en genel networktür. Bütün IP numaralarını kapsar.  127.0.0.1 (Loopback) bilgisayarın kendisini ifade eder. Bu da 127 ile baĢlayan tüm adreslerin aslında kendi kullandığımız bilgisayarı tanımladığı anlamına gelir.  255.255.255.255 tek bilgisayarı tanımlayan subnet maskesidir.  “metric” hanesi eĢ değer yönlendirmeler arasında hangisinin önce kullanılacağını belirtir.  Broadcast yönlendirmeler belli bir IP numarasına değil tüm networke ulaĢılmaya çalıĢıldığında kullanılırlar. Ancak yönlendirme tablosunun bu tanımları sistem tarafından otomatik olarak yapılmaktadır, kullanıcının bunları, silmesine ya da eklemesine gerek duyulmamaktadır. 59 IpV4 Ağ tablosundaki baĢlıkları açıklayacak olursak;  Ağ hedefi: Hedef ağ adresidir. Ağ adresi sütun içerebilir:  Ana bilgisayar adresi  Alt ağ adresi (Subnet)  Ağ adresi (Network ID)  Varsayılan ağ geçidi (Default Gateway) Hedef Adres Açıklaması 0.0.0.0 Default Router 127.0.0.0 Loopback Address 192.168.2.0 Local Subnet Address 192.168.2.4 Network Card Address 192.168.2.255 Subnet Broadcast Address 224.0.0.0 Multicast Address 255.255.255.255 Limited Broadcast Address Tablo 3.1: Ağ hedefi altındaki adreslerin Resim 3.1‟deki ekran çıktısına göre açıklamaları  Ağ maskesi: Hedef ip adresine ait subnet masktır.  Ağ geçidi: Paketin iletim esnasında geçeceği yerel ağ kartı ya da yönlendirici adresidir.  Arabirim: Arabirimin ağ kartı üzerinde, paket gönderilip gönderilmemesini gösteren adrestir. 127.0.0.1 geri döngü yazılım adresidir.  Ölçüt: Metrik hedef atlama sayısıdır. En iyi yolu belirlemek için kullanılır. 60 UYGULAMA FAALĠYETĠ Yönlendirme tablosunu görüntüleyerek paketin iletildiği yolları görebileceksiniz. ġekil 3.3: Örnek topoloji ĠĢlem Basamakları Öneriler  Yukarıdaki topolojiyi kurarak Ģekilde verilen bilgilere göre ip adreslerini atayınız.  Ağ simülasyon programını kullanarak topolojiyi deneyebilirsiniz.  Temel konfigürasyon ayarlarını yapınız.  Arayüzlere ip ataması yaparak portları açın.  Uzaklık vektörü yönlendirme protokollerini kullanarak yönlendiriciler arası haberleĢmeyi sağlayın.  RIP veya IGRP protokollerinden birini kullanarak ayarlamaları yapın.  Bilgisayarlar arası iletiĢimin olup olmadığını kontrol ediniz.  Ping komutu ile kontrol edebilirsiniz.  PC 2„nin adresine ulaĢmak için kaç tane yönlendiriciden geçtiğinizi bulunuz  Komut Ġstemi →  tracert  R1 ve R2 için yönlendirme tablolarını görüntüleyiniz.  Komut Ġstemi →  Route Print UYGULAMA FAALĠYETĠ 61 KONTROL LĠSTESĠ Bu faaliyet kapsamında aĢağıda listelenen davranıĢlardan kazandığınız beceriler için Evet, kazanamadığınız beceriler için Hayır kutucuğuna (X) iĢareti koyarak kendinizi değerlendiriniz. Değerlendirme Ölçütleri Evet Hayır 1. Yönlendiricileri baĢlattınız mı? 2. Yönlendiricilerin iĢletim sistemlerini çalıĢtırdınız mı? 3. Global konfigürasyon moduna geçtiniz mi? 4. Her yönlendirici için temel konfigürasyon ayarlarını yaptınız mı? 5. PC‟ler arası iletiĢimin olup olmadığını kontrol ettiniz mi? 6. Her yönlendirici için yönlendirme protokolünü kullanarak dinamik yönlendirme yaptınız mı? 7. Yönlendirici yolunu görüntülediniz mi? 8. Her iki yönlendirici içinde yönlendirme tablolarını görüntülediniz mi? DEĞERLENDĠRME Değerlendirme sonunda “Hayır” Ģeklindeki cevaplarınızı bir daha gözden geçiriniz. Kendinizi yeterli görmüyorsanız öğrenme faaliyetini tekrar ediniz. Bütün cevaplarınız “Evet” ise “Ölçme ve Değerlendirme‟ye geçiniz. 62 ÖLÇME VE DEĞERLENDĠRME AĢağıda boĢ bırakılan parantezlere, cümlelerde verilen bilgiler doğru ise D, yanlıĢ ise Y yazınız. 1. ( ) Tracert komutu, TCP/IP paketinin baĢka bir ana bilgisayara giderken geçtiği her yönlendiriciyi veya ağ geçidini bildirir. 2. ( ) Özerk sistemler ulaĢılabilirlik bilgilerini birbirlerine sınır ağ geçitleri olarak adlandırılan adanmıĢ yönlendiricilerde çalıĢan dıĢ yönlendirme protokolleri aracılığıyla gönderir. 3. ( ) 127.0.0.1 (Loopback) bütün network adreslerini ifade eder. 4. ( ) Metric değer eĢ değer yönlendirmeler arasında hangisinin önce kullanılacağını belirtir. 5. ( ) Broadcast yönlendirmeler belli bir IP numarasına değil tüm networke ulaĢılmaya çalıĢıldığında kullanılır. 6. ( ) Bir adrese giden en iyi yol ping komutu yazılarak tespit edilir. 7. ( ) Yönlendiriciler, paketleri nereye göndereceklerini belirlemek için yönlendirme tablosu kullanır. 8. ( ) Route print komutu ile karĢı yönlendiricide bulunan port sayısına ulaĢılabilir. 9. ( ) Route print komutu ile hedef ağ adresinin subnet mask bilgisine ulaĢılabilir. 10. ( ) Bir IP yönlendirme tablosunun oluĢturulabilmesi için mutlaka ulaĢılmak istenen network ve bu networkün maskesi bilinmelidir. DEĞERLENDĠRME Cevaplarınızı cevap anahtarıyla karĢılaĢtırınız. YanlıĢ cevap verdiğiniz ya da cevap verirken tereddüt ettiğiniz sorularla ilgili konuları faaliyete geri dönerek tekrarlayınız. Cevaplarınızın tümü doğru ise “Modül Değerlendirme”ye geçiniz. ÖLÇME VE DEĞERLENDĠRME 63 MODÜL DEĞERLENDĠRME AĢağıdaki soruları dikkatlice okuyunuz ve doğru seçeneği iĢaretleyiniz. 1. Yönlendirici, uzak bir ağda bulunan konak bilgisayarı hedefleyen bir paket gönderdiğinde belirlenecek en iyi yol için bilgileri nereden alır? A) Sürücüde saklanan IOS‟den B) RAM‟de saklanan yönlendirme tablosundan C) IP paketin içinden D) Anahtarda saklanan arp tablosundan 2. RIP yönlendirme protokolünün yapılandırılmasında kullanılan network (ağ) komutunun amacı nedir? A) Hangi arayüzlerin RIP yönlendirme güncellemelerini alıp vereceğini belirler. B) En hızlı yolu belirlemek için kullanılır. C) RIP‟ ı IGRP‟ ye dönüĢtürür. D) RIP versiyonlarını seçmemize olanak tanır. 3. RIP v1 ve RIP v2 birbirinden hangi özelliğe göre ayrılır? A) Sadece RIP V2 sonsuz uzaklık metrik değeri olarak 16 sekme kullanır. B) Sadece RIP V1 kendi güncellemelerinde kimlik doğrulaması sunar C) Sadece RIP V1 yönlendirme döngülerini engellemek için ayrık evren kullanır. D) Sadece RIP V2 kendi yönlendirme güncellemeleri ile birlikte alt ağ maskesi bilgilerini gönderir. AĢağıda boĢ bırakılan parantezlere, cümlelerde verilen bilgiler Doğru ise D, YanlıĢ ise Y yazınız. 4. ( ) RIP‟in her iki sürümü de sekme zehirleme ve ayrık çevren özelliklerini destekler. 5. ( ) Bir ağ yöneticisi, IGRP ağlarından birinde varsayılan özetlemeyi devre dıĢı bırakmak için no summary komutunu vermelidir. 6. ( ) RIP‟in her iki sürümü de varsayılan olarak rotaları otomatik olarak özetler. 7. ( ) RIP‟in her iki sürümü de 520 bağlantı noktasından güncelleme yayınlar. 8. ( ) RIP RFC‟de (1988 RFC1058) standartlaĢtırılan ilk IP uzaklık vektörü yönlendirme standardıdır. 9. ( ) RIP„te update timer değeri varsayılan olarak 100 saniyedir. 10. ( ) IGRP Traffic-balance yapabilir. 11. ( ) 50 AS numarasına sahip bir IGRP networkü 60 AS numarasına sahip IGRP konfigürasyonu yapılmıĢ yönlendiricilere de yayın yapabilir. MODÜL DEĞERLENDĠRME 64 12. ( ) IGRP‟de traffic-share parametresi varsayılan olarak minimum yapılandırmasındadır. 13. ( ) Show run komutu ile ayrıntılı IGRP analizi yapabiliriz. 14. ( ) Yönlendirme tablolarında yönlendiriciye direk olarak bağlı olan rotalar, “C” harfi ile gösterilir. 15. ( ) Ağ Geçidi paketin iletim esnasında geçeceği yerel ağ kartı ya da yönlendirici adresidir. DEĞERLENDĠRME Cevaplarınızı cevap anahtarıyla karĢılaĢtırınız. YanlıĢ cevap verdiğiniz ya da cevap verirken tereddüt ettiğiniz sorularla ilgili konuları faaliyete geri dönerek tekrarlayınız. Cevaplarınızın tümü doğru ise bir sonraki modüle geçmek için öğretmeninize baĢvurunuz. 65 CEVAP ANAHTARLARI ÖĞRENME FAALĠYETĠ-1‟ĠN CEVAP ANAHTARI 1 B 2 D 3 A 4 A 5 B 6 Süpernet yolu 7 Dinamik yönlendirme 8 120 9 Show interface 10 Router RIP ÖĞRENME FAALĠYETĠ-2‟NĠN CEVAP ANAHTARI 1 C 2 D 3 D 4 B 5 A 6 Doğru 7 Doğru 8 YanlıĢ 9 YanlıĢ 10 Doğru ÖĞRENME FAALĠYETĠ-3‟ÜN CEVAP ANAHTARI 1 Doğru 2 Doğru 3 YanlıĢ 4 Doğru 5 Doğru 6 YanlıĢ 7 Doğru 8 YanlıĢ 9 Doğru 10 Doğru CEVAP ANAHTARLARI 66 MODÜL DEĞERLENDĠRMENĠN CEVAP ANAHTARI 1 B 2 A 3 D 4 Doğru 5 YanlıĢ 6 YanlıĢ 7 Doğru 8 Doğru 9 YanlıĢ 10 Doğru 11 YanlıĢ 12 YanlıĢ 13 YanlıĢ 14 Doğru 15 Doğru 67 KAYNAKÇA  www.tuik.gov.tr (10.07.2012 / 11:00)  www.ulaknet.gov.tr (18.07.2012 / 15:25)  http://www.bidb.itu.edu.tr (25.07.2012 / 15:00)  LAMMLE, Todd, Cisco Ağ Teknolojileri Yönetimi, (Türkçe Çeviri: Ferhat BAġ), Bilge Adam Yayınları, Ġstanbul, 2008. KAYNAKÇA